DE VAGE LIJN TUSSEN INSTINCT EN VERLANGEN
DE VAGE LIJN TUSSEN DESIGNER FRAGRANCE EN NICHE
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 27/04/13
Neus: heel onbekend
Model: Scarlett Johansson
Concept campagne: Terry Richardson
Concept & realisatie: Domenico Dolce en Stefano Gabbana
Toch weer wat geleerd: The One wordt gezien als een aparte tak aan de Dolce & Gabbana-parfumboom. Daaraan groeien ook ‘The Classics’, D&G (weinig meer vernomen van The Fragrance Anthology sinds 2009) en zeer klein, maar zeer fijn: The Velvet Collection uit 2011, onlangs uitgebreid met – here we go again – Velvet Tender Oud en Velvet Desert Oud.
Niche en dus niet overal verkrijgbaar. Ben er wel benieuwd naar, al was het alleen maar omdat deze collectie spannender en meer waar voor je geld moet zijn dan de gemiddelde Dolce&Gabbana-klassieker en The One-geuren. Desire doet iets anders, neigt naar niche. Niet alleen qua presentatie, ook qua inhoud.
Dat dan wel weer, de optelsom van parfumclichés. Hoe krijg je het anno 2013 op papier zonder in lachen uit te barsten. Hoe hou je als verkoopster in de parfumerie je gezicht strak? ‘Desire staat voor vrouwelijkheid en verleiding’ – cliché nummer een. Dat wil zeggen dat ‘je met verlangen niet te koop loopt, je houdt het verborgen als een kostbaar juweel, tot dat je het in al zijn pracht laat stralen’ – cliché nummer twee.
Nummer drie: ‘Desire roept een mysterieuze wereld van licht en schaduw op, van verlokkingen en verlangen. Een intieme, persoonlijke omgeving waarin in elke vrouw zelf bepaalt op wie ze haar blik laat vallen; een plek waar de lijn tussen instinct en verlangen heel vaag is’. Vraag: kan iemand – afgezien van een loverboy – een vrouw dwingen haar blik te vestigen op iemand – ‘Kijk, naar die, en snel een beetje!’
Vanzelfsprekend dat de Dolce & Gabbana-vrouw – cliché nummer vier – ‘zich laat leiden door haar krachtige emoties. Vol zelfvertrouwen laat ze verleiding het heft in handen nemen. Ze geeft zich er volledig aan over, waardoor het verlangen haar op weelderige wijze omhult, als een natuurlijk instinct dat uit het diepste van haar ziel komt’.
Desire – ‘de kroon op de geurencollectie The One’ – wordt uitgeluid met een statement van het modeduo: ‘Alles begint met verlangen. Zonder verlangen geen verleiding, geen sensualiteit en passie. Voor ons is het altijd essentieel geweest om dit gevoel vrij te laten, om met tradities te breken en emoties de vrije hand te geven’ – cliché numéro cinque.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
De eerste keer dat ik Desire op mij pols sprayde, dacht ik: ‘Nee, hè, weer zo’n roodfruit suikerspinnerig gourmandgeval’, en direct daarna: ‘Wat voor iets vreemds ruik ik op de achtergrond? Guerlains Shalimar (1925) spookte door mijn hoofd, door de warme en harmonieuze gloed. De bloemen in het hart ruiken niet, zoals meestal het geval is bij designer fragrances, clean en helder, stinken zelfs een beetje. Zou dat ook door de goede kwaliteit van cistus labdanum komen?
Vreemd. Verwarring. Lekker, maar waarom? Nog een keer, een dag later. Dat rode fruit valt eigenlijk mee – ‘slim’ om als instapper voor een geur te gebruiken; ruikt nu zo vertrouwd bij de jonge consument – doordat het stevig wordt geflankeerd door bergamot, mandarijn én lelietje-van-dalen. De lychee – het rode fruit in kwestie – wordt hierdoor getemperd, krijgt hierdoor allure.
De bloemen, in dit geval: de narcotische lelie (foto), de über-erotische tuberoos en sensuele jasmijn. Die ruiken samen meer dan vol, zelfs een beetje vlezig, dierlijk. Komt niet alleen op conto van een rijpe pruimnoot, maar ook doordat indole (van nature aanwezig in alle drie) er niet is uitgezuiverd – het dierlijke effect. En dit loopt mooi over in warme de basis – de lychee niet helemaal onderdrukkend – van cistus labdanum, musk en sandelhout. En krijgt een eigentijdse toets door een gourmandnuance van vanille en karamel.
Kortom, hoe langer ik aan Desire ruikt, des duidelijker het wordt dat de geur meer in zich heeft dan ik van een designer fragrance verwacht. De veelal gebruikte insteek: rood fruit, bloemen, gourmand wordt niet te rond en te gepolijst afgeleverd. De geur heeft onverwachte laagjes en prikkels. Ben benieuwd hoe de gemiddelde Dolce & Gabbana-parfumfan hierop zal reageren.
In ieder geval voor haar de kans, wellicht de eerste keer, een idee te krijgen van hoe een nichegeur misschien wel zou kunnen ruiken. En dat zou toch mooi zijn: Desire als parfumextract gemaakt van ingrediënten die Dolce & Gabbana alleen voor The Velvet Collection selecteert.
https://www.youtube.com/watch?v=jc-_-rzLrkE
RUIK & VERGELIJK
Meer verlangen in parfum:
Dunhill Desire for Woman (2001)
Rochas Désire pour Femme (2007)
GEURENGOEROE 