EEN DRANKJE, EEN GOKJE, EEN GEURTJE WAGEN
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 20/02/13
Neus: Bernard Ellena
Model: Joshua Kloss, Rianne Ten Haken
Fotografie: Jonas Akerlund
Regisseur: onbekend
Toen ik het persbericht van The Game las en zag, begonnen mijn ogen te knipperen en mijn gedachten holden achteruit en stopten bij de jaren tachtig van de vorige eeuw. Alles ademt deze periode: de kijk op de man. Stoer, vol bravoure en dadendrang, strak in het pak, zeer carrièregericht plus een ‘trophy wife’ als accessoire. En het heeft daarnaast een hoog James Bond-gehalte.
Deze held, door welke acteur ook gespeeld, wordt door velen gezien als summum van klassieke mannelijke chic. En net zoals agent 007 weet de man van The Game dat hij – zo lezen we – ‘nooit onderschat wat er op het spel staat. Hij speelt een eerlijk spel. Beheerst de regels en laat niets aan het toeval over. Want het leven is een spel en de winnaar krijgt alles.’ Zo.
Ik zeg in al mijn bescheidenheid: ik geloof niet dat het leven voor iedereen een spel is, is een reclameplaatje die de consumenten moet prikkelen, laten dromen. Want volgens mij nemen de meeste mannen het leven gewoon zoals het is. Staan ’s ochtends op en roepen dan verwonderd, blij of depressief uit ‘Weer een dag’ om vervolgens verder te gaan waarmee ze even waren opgehouden: werken en leven.
Van deze afwachtende visie moet The Game-man niets hebben. Voor hem ‘staat vast dat het leven een spel is, dat gespeeld moet worden om te winnen. Vertrouwen leidt tot meer succes en inspireert tot respect en bewondering. Want aan het eind, zal alleen de waaghals het spel winnen en de koningin van zijn hart veroveren’.
Daarom is hij vanzelfsprekend ‘een man van de wereld, charismatisch en volledig bewust van het feit dat elk gebaar telt. Hij heeft zichzelf volledig onder controle en weet wanneer hij alles moet inzetten. Hij speelt zonder limiet en is, van het eerste oogcontact tot de eindstrijd, de meester van het spel. Als een echte winnaar is hij niet bang om op te vallen. Dit geeft hem een natuurlijke onderscheiding, een aura van elegantie waarmee hij iemands respect kan afdwingen en het hart van een vrouw kan veroveren’. En ook wat het liefdesspel betreft: ‘Als deskundige op het gebied van verleiding, kan hij de slimste tegenstander er uit spelen’. Zo kan-ie wel weer!
Opvallend is ieder geval de flacon: een opeenstapeling van fiches die The Game-man, dat is zeker, aan het einde van zijn bezoek aan het casino in klinkende munt weet om te zetten. Opvallend ook: de promotieclip heeft een treffende gelijkenis met een recente van Giorgio Armani’s Armani Code: stuk komt binnen op happening en verbaast iedereen door zijn woest aantrekkelijke presence, maar vooral een erg knappe vrouw, hun ogen ontmoeten elkaar, de vonk slaat over, dit is het begin van een avontuur dat na het verplichte soozing & smoosching wordt gecontinueerd door een ontmoeting between satin sheets… of ben ik nu de synopsis aan het schrijven van mijn tweede Boeketreeks, Roulette van de Liefde?
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Verwacht geen jaren tachtig-geur. Hoewel mannelijk (niet echt macho) is deze aromatische, houtachtige geur van deze tijd. Dat ruik je direct in de opening: een bruisend en sissende noot geïnspireerd op ginn fizz, een cocktail geschud op basis van gin, citroensap, suikersiroop en sodawater die volgens wikipedia behalve na het avondeten bijna de gehele dag door gedronken worden. Dus ook tijdens ‘the game’.
En dat mannelijke elegantie van nu anders dan is de jaren tachtig, bewijst ook de hoofdnoot in het hart: poederig en ‘zachtgestemd’ iris (foto) waarvan de wortel ook een aardse, houtachtige noot heeft die in de basis niet wordt versterkt, maar eerder verzacht door rozenhout (dat inderdaad ruikt naar roos, maar met een frisse ondertoon).
Ik benieuwd zeer benieuwd wat The Game gaat doen, want het heeft net zoals de vorige Davidoffmannengeur Champion (2010) een gadget-uitstraling. Het is de vraag of de consument dergelijke speeltjes leuk vindt en doorheen kan kijken om vervolgens uit te komen waar het toch om draait: de inhoud.
https://www.youtube.com/watch?v=YIhdeFMrwH4
RUIK & VERGELIJK
Cocktails in alle maten en soorten inspireren sinds een jaar of tien heel veel neuzen. De klassieke Engelse cocktails op basis gin ook. Zoals:
Lubin Gin Fizz (1955/2007)
Wolfgang Joop Freigeist (2008)
Carolina Herrera 212 Vip Men (2011)
Penhaligons’s Juniper Sling (2011)
Frapin L’Humaniste (2012)
GEURENGOEROE 