EEN ROZENGEUR VOOR ‘POPGIRLS’
Jaar van lancering: 2012
Laatst bijgewerkt: 15/05/12
Neus: onbekend
Model: Liv Tyler
Fotografie: onbekend
Ik dacht dat rock & roll (soms ook neo gothic genoemd, soms tattoo chic) in combinatie met parfum wel over zijn hoogtepunt heen was. Maar trends zijn meer persistent dan je denkt. En ‘stylingtechnisch’ ligt rock & roll zo prettig: het geeft de toch vaak tuttige en over-romantische uitstraling van parfum een zogenaamd edgy en brutaal randje… Net gekapte meisjes transformeren tot ‘wild things’, roadies en kiezen voor een heus, maar niet echt liederlijk leven. Meer voor de grap.
Inspiratiebron: Amy Winehouse. Is ook gebeurd met Liv Tyler. Was ze in 2003 bij de ‘oeropvoering’ van Very Irrésistible de millenniumincarnatie van de allereerste Givenvhy-muze, Audrey Hepburn, nu toont ze haar wilde kant en is voor de gelegenheid in het vak van rock & roll-zangeres getreden. De reden? Hiermee wil het couturehuis de rebellerende stijl en ongewoonlijk signatuur van het huis benadrukken.
Ik dacht persoonlijk dat dit al werd gedaan met het parfum van vorig jaar – Dahlia Noir – gepromoot door de allernieuwste muze van het huis: Mariacarla Boscono. Maar die is meer etherisch, chic, ‘Parisienne’ en couture. In vergelijk daarmee is Liv Tyler meer de Givenchygirl next door. Dat toont ze ook in de videoclip, waarin ze de rol van een zangeres speelt (niet is) die helemaal conform de huidige stylingwetten een beetje zwoel zingt, beetje zwoel kijkt en omringd is met gladgebouwde dansers. En dat vinden ‘we’ sexy.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
En dit allemaal om de nieuwe variatie van Very Irrésistible onder de aandacht te brengen. Deze rozengeur moet in Very Irrésistible Givenchy Electric Rose als het ware wat ruiger laten ruiken.
En dat doet de roos ook, tenminste als je ruig met fris en groen vertaalt. Want dat is het verschil. Ruik je direct in de opening: een friszoete mix van blauwe bes en citroen die een groene nuance krijgt door basilicum en verbena (ijzerkruid). Hierdoor ruikt de roos in het hart minder bloemig, minder ‘roos’ en dat wordt nog eens versterkt door de toevoeging van anijs (zoet-fris) en viooltjesblad (dauwachtig fris en groen – zie foto). Dit alles wordt in de basis vastgehouden door cederhout en ‘parelmusk’.
Er verscheen nog een andere versie van Very Irrésistible dit jaar. Vooralsnog eenmalig. En wel in de serie Les Créations Couture. Doet een beetje denken aan de in 2004 gestarte Harvest-reeks die dit jaar voor het eerst niet verschijnt. De geur genaamd Very Irrésistible Givenchy Lace Edition – nog niet geroken – krijgt hier een ‘textiele sensatie’. Ofwel, de ingrediënten zijn nét wat rijker en voller van kwaliteit, ofwel ‘een huwelijk tussen couturematerialen en de kwintessens van Givenchy-luxe’. Organza (1996) en Ange ou Démon (2006) krijgen dezelfde behandeling. Voor de mannen werden Pi (1999) en Play (2008) geselecteerd. Die krijgen een leerbehandeling.
RUIK & VERGELIJK
Nog meer geuren voor wilde-stoere meisjes:
Tommy Hilfiger Loud for Her (2010)
Diesel Loverdose (2011)
Paco Rabanne (2012) Black XS L’Excès pour Elle (2012)
GEURENGOEROE 