‘SPICEBOMB’!
OUD HUIS VAART SLIM EN AANGENAAM MEE OP NIEUWE TRENDS
Jaar van lancering: 2003
Laatst bijgewerkt: 09/02/12
Neus: onbekend
Ik ben al jaren fan van Roger & Gallet. De reden: het levert al ‘eeuwen’ eau de colognes die in vergelijk met de concurrentie even goed van kwaliteit, even meesterlijk (soms zelfs beter) van compositie én – daar komt de zuinige Hollander in mij om de hoek kijken – qua prijs so much aangenamer zijn.
Dit jaar viert het huis zijn 150 jarig bestaan – kom ik op terug – dat pas sinds 2000 echt weer meevaart op de woelige parfumbaren door het gebruik van de klassieke eau de cologne van very not naar very hot to promoveren. Hierbij keek het eerst goed om zich heen, proefde een beetje bij deze en gene om het vervolgens met zijn nog steeds ouderwetse handtekening – door veel nieuwe consumenten als vintage retro ervaren – te voorzien.
Zo ook (Eau de) Gingembre. Deze oorspronkelijke uit India stammende wortel – volgens geschiedenisboeken naar Europa gebracht door Marco Polo (1254-1324) die er in China kennis mee had gemaakt – is geliefd om zijn scherpe, prikkelende, verfrissende geur/smaak met zoet-zonnige noten dat midden jaren tachtig van de vorige eeuw werd ontdekt als nieuw ingrediënt in de parfumindustrie.
Bijna even revolutionair als de zoete gourmandsmaak alleen minder opvallend door zijn meestal ‘ondersteunende’ functie in geuren. Als hoofdsmaakmaker gebeurt dat eigenlijk pas een paar jaar, dus in dat opzicht was Roger & Gallet zijn tijd ‘ver vooruit’.
Natuurlijk moest er nog een leuk marketingverhaal bedacht worden, de inspiratie werd gevonden in… jawel ‘koloniaal’ India, waar een bezoek werd gebracht aan de luxe en magie van een paleistuin van een Rajasthani waar je een overvloed ruikt aan gemberbloemen, kostbaar hout en sensuele specerijen. Hier gaat volgens mij Roger & Gallet de mousson-mist in, want een rajasthani is niet – zoals staat op de Franstalige site – een lokaal adellijk heerser behangen met juwelen, gelijk een maharadja, maar een taal die door meer dan 80 miljoen mensen wordt gesproken.
Vreemd, en ook de gemberbloemen behoren tot het rijk der fabelen, want de essence van gember wordt volgens mij nog steeds onttrokken aan de wortel.
Neemt niet weg dat (Eau de) Gingembre een prettige eau de cologne/eau fraîche is dat aantoont dat gember een goed alternatief is voor het scherpe, schurende en strakke effect dat de klassieke citruscologne kenmerkt. Nog een teken waarom deze gembergeur geslaagd is: krijg de neiging om de flacon aan mijn mond te zetten.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Mooi hoor deze nieuwe frisheid: alsof ze een gemberwortel aan het fijnwrijven bent in een vijzel. Niet dat de tranen je in de ogen springen, toch is er direct die prikkeling, die scherpe frisheid. Blijft lang hangen en vermengt zich met lichte citrusnoten – gedaan om de gembergeur vast te houden. Heel langzaam wordt (Eau de) Gingembre warmer door een ‘spicebomb’ die te vergelijken is met een kerriemengsel, maar zo vers dat het lijkt alsof net uit de vijzel komt: korianderzaad, kruidnagel en nootmuskaat.
Ook is er een lichte, sierlijke bloemennoot – ik gok op jasmijn. De gember blijf je ondertussen ruiken ook als die in basis samenkomt met hout en musk. Het mooiste aan geur is de toevoeging van ambrette – warm, zwoel, rijk.
Dat tilt deze eau de cologne omhoog, maakt deze eau de cologne chic en modern. Maar al dit genot houdt niet lang aan – typisch de bedoeling van eau de cologne. Dus om nog een keer dit geurgenot te ondergaan: weer sprayen maar, weer maar sprayen!
RUIK & VERGELIJK
Bestaan er verschil tussen de ene gembercologne en de andere. Bestaat er verschil tussen een gember eau de parfum en een andere? Ik zeg en schrijf:
Gembercologne:
Jo Malone Nutmeg & Ginger (1990)
Acqua Colonia – 4711- Lemon & Ginger (2009)
Marc Jacobs Ginger (2011)
Gember eau de parfum:
Origins Ginger (2000)
Byredo Ghembur (2008)
Il Profumo Ginger (2011)

