‘EEN VIERING VAN BIJZONDERE MOMENTEN OPGEHANGEN IN DE TIJD’
Jaar van lancering: 1937/2008
Laatst aangepast: 05/01/12
Neus: Nathalie Lorson
De wereld is in ban van vintage: producten die kenmerkend en smaakbepalend voor een bepaalde periode zijn. In dit kader lanceerde Lancôme al begin jaren negentig La Collection: vergeten, maar legendarische parfums van het cosmeticahuis. Een van die geuren is Peut-Etre.
Natuurlijk heeft de oprichter van Lancôme, Armand Petitjean (1884-1964), de volgende pr-tekst (bestond toen eigenlijk nog niet zoals we het nu kennen) niet zelf bedacht toen hij in 1937 zijn negende of tiende parfum presenteerde (hetzelfde jaar verscheen ook Gardénia): ‘Alleen in haar geliefde Franse tuin, wandelt een vrouw tussen rozen, sering, iris en jasmijn. Ze denkt aan hem, wetende dat hij van haar houdt. Ze hoopt dat hij een teken zal geven dat al haar twijfel uitbant. Een briesje met bloemblaadjes steekt op en streelt haar huid en haar’.
Vervolgens ‘sluit haar ogen en laat haar zintuigen verleiden door de tuin. Ze hoort voetstappen, opent haar ogen en kijkt in die van hem. Ze neemt een nieuwe intensiteit waar in zijn blik. Hij heeft iets in zijn handen. Iets belangrijks staat te gebeuren… peut-être… perhaps’.
Wie weet – zo Lancôme! – is het wel een ring… Het werd bedacht door de marketingafdeling van Lancôme om de opname van Peut-Etre in La Collection in 2008 te voorzien van een verhaal. Wel typisch Lancôme, maar niet echt nodig; het ondermijnt een beetje de vanzelfsprekende status van het parfum dat het tot 1956 – afgezien van de naamsverandering: Peut-Etre werd Qui Sait – voornamelijk op inhoudelijke kracht heeft gedaan.
In 2010 werd La Collection voor de vierde keer gepresenteerd. Andere flacon, andere naam – Maison Lancôme – met een in eerste instantie beperkt aanbod: het nu anders geschreven 1001 Roses (1999), Balafre (1967) en Peut-Etre.
Dit zegt Lancôme anno 2010: ‘Claimt niet. Het is zowel een vraag als een antwoord. Peut-Etre staat symbool voor jeugd, de subtiele frisheid van de lente. Een viering van bijzondere momenten opgehangen in de tijd’.
Merkwaardig: de Franse site vermeldt de nieuwe serie nog niet. Onder de oude noemer La Collection alleen Climat (1967) en Trophée (1982). En dat voor weggeefprijzen. De eerste kost € 52,50, de tweede € 49,25. Terwijl voor Peut-Etre, 1001 Roses en Balafre – alleen verkrijgbaar bij de Bijenkorf – € 147,50 wordt gevraagd.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Lancôme vroeg Nathalie Lorson de geur opnieuw tot leven te wekken. Dat lijkt me een eer, een uitdaging én moeilijk. Want hoe ga je met de originele receptuur om? Volgens ‘overlevering’ viel Peut-Etre op door de combinatie van de ‘DNA-bloem’ van het huis – inderdaad – de roos gecombineerd met iris en… lindebloesem. Laatste was een erg populair ingrediënt tijdens het interbellum. Nu ruik je het zelden in geuren. En helemaal niet in de nieuwe versie. Het accent werd verlegd naar de roos en de iris. De lindebloesem werd vervangen door sering, die weliswaar op een andere manier toch een typisch ‘voorjaarsingrediënt’ is.
Hiermee opent dan ook Peut-Etre. Het frisbloemige aroma hiervan blijft even hangen om vervolgens op te gaan in hart van centifoliaroos (foto) waarvan de fruitig-bloemige zoetheid heel poederig wordt door iris. Jammer alleen dat de verfijning van deze fragiele combinatie teveel verdwijnt in de nogal opdringerige basis van amber en musk.
Het effect: Peut-Etre wordt hierdoor voor mij iets te zoet, te gewoon sensueel en te eendimensionaal. Meer masstige, dan niche en vintage. Maar, dat is dan wel weer ‘grappig’: het krijgt hierdoor een zekere ‘huideigen-effect’ nu zo populair. Denk: Shalimar Parfum Initial van Guerlain, Estée Lauders Sensuous Nude, Dahlia Noir van Givenchy en Thierry Muglers Angel Eau de Toilette van – allemaal gelanceerd afgelopen najaar.
RUIK & VERGELIJK
Ze heeft inmiddels meer dan zeventig geuren op haar naam staan. En Nathalie Lorson doet niet moeilijk: van eenvoudige sportieve geurtjes (Adidas’ Floral Dream 2005) via celebgeuren (Signature van David en Victoria Beckham in 2009) naar prestigeparfums. En die zijn toch de mooiste. Waarvan getuigen:
Lalique Encre Noire (2006)
Le Labo Poivre 23 (2008)
Acqua di Parma Profumo (versie 2008)
Olfactive Studio Autoportrait (2010)
Balmain Carbone de Balmain (2011)
GEURENGOEROE 