MAN IN DE AANBIEDING!
Jaar van lancering: 2004
Laatst aangepast: 09/11/11
Neus: Alberto Morillas
What ever happened to Romeo Gigli (anno 1949)? Je weet wel die Italiaanse ontwerper die midden jaren tachtig met zijn gewaagde, ongestructureerde ‘gewaden’-collecties een soort nieuwe romantiek – een mix van renaissance en oosterse motieven – in de mode introduceerde voor de vrouw.
Hierdoor was hij een tijdje de nieuwe lieveling van de modewereld – hij werd ‘opgevolgd’ door Christian Lacroix – en steeg zelfs op een gegeven moment, zij het tijdelijk, Giorgio Armani naar de kroon. En ook wat hij voor de mannen deed, was min of meer vernieuwend: een casual, niet-driedelige stijl met een overdaad aan printen en dessins verzameld uit alle windstreken en geschiedenisboeken.
Hij schijnt nog wel te ontwerpen, maar is niet meer te vinden op www.style.com, de gezaghebbende modesite die alle belangrijke collecties recenseert. Ook over zijn geuren – een tijd lang zeer gewild – heerst onduidelijkheid. Wat ik nog weet: hij presenteerde zijn eerste geur Romeo voor de vrouw in 1989. Gevolgd door G in 1994 en Di in 1999. En toen veranderde hij van parfumpartner en zag in 2004 Woman het licht. Voor de man eerst Per Uomo – een ‘tijdelijke’ klassieker – in 1990. Toen Sud Est (1995). En met de nieuwe parfumpartner Man (2004).
Deze laatste geur werd net zoals Woman niet echt een succes. En dat heeft te maken met het feit dat Romeo Gigli als ontwerper steeds minder in de spotlights stond: uit het oog, uit het hart, ‘uit de neus’.
Toch geen slechte geur en met een ‘zwaar literair gehalte’, gezien aan de binnenkant van de ‘achterkant’ van de flacon (en op de verpakking) de tweede strofe uit een gedicht van Arthur Rimbaud staat geschreven in artistiek handschrift. Opvallend en merkwaardig dat ‘comme un bohémien’ is weggelaten – zo ga je niet met kunst om! – omdat dit eigenlijk een goede omschrijving is van de look die Romeo Gigli voor de man bedacht.
Je ne parlerai pas, je ne penserai rien:
Mais l’amour infini me montera dans l’âme
Et j’irai loin, bien loin (comme un bohémien)
Par la nature – heureux comme avec une femme
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Als Man is ‘afgelopen’, merk je dat je met een houtgeur vandoen hebt met een knisperend cologne-effect. Het idee alsof je in een bos rondwandelt waar net een buitje is gevallen. Voor het laatste is een sterk lucht- en oceaanakkoord verantwoordelijk, voor de eerste veel cederhout en veel vetiver.
Althans dat denk ik de ruiken. Opvallend is ook sterke kruidige (kardemon, munt) opening van Man met citrusaccenten, die even snel verdwijnt als die is gekomen. Vervolgens ruik je een ondefinieerbare zoete, zachtbloemige noot (viooltje, jasmijn) die mooi opgaat in de basis die als extraatje wordt een lichte musktoon heeft.
Man is een typisch voorbeeld van een abstracte, cleane en crispy Amerikaanse geur. Dat wil zeggen: je ruikt frisheid, je ruikt bloemen, je ruikt hout, maar je kunt niet echt de exacte ingrediënten benoemen. En gezien Man geflopt is, koop je voor weinig geld – via http://www.parfumerie.nl bijvoorbeeld – een aangename geur die niet onderdoet voor nu populaire mannengeuren.
RUIK & VERGELIJK
Man zweeft voor mij tussen:
Calvin Klein Contradiction for Men (1999)
Thierry Mugler Cologne (2001)
Paul Smith Story (2006)
GEURENGOEROE 