‘PRINCE CHARMING’
Jaar van lancering: 2010
Laatst aangepast: 22/01/11
Neus: Maria Candida Gentile
Ik had al van haar gehoord door de über-enthousiaste ontvangst bij een paar echte geurgekken: Maria Candida Gentile. Een naam waarvan ik dacht die, net zoals Lolita Lempicka, was bedacht om de ‘romantische’ en sprookjesachtige filosofie van het huis te onderstrepen. Wat blijkt? Maria Candida Gentile is Maria Candida Gentile. Dit weten ‘we’ van haar: ze volgde haar opleiding (bij welke school is niet echt duidelijk) in Grasse en mag zich nu maître parfumeur noemen.
Wat leerde ze in de hoofdstad van het parfum? A: dat het werken met de beste ingrediënten de mooiste creaties oplevert. B: dat haar eigen smaakvoorkeur uitgaat naar zware, balsemachtige klassiek gestemde parfums. Dat zie je ook aan de buitenkant – de ouderwets-tutti flacons wekken de indruk dat het huis al héél lang een begrip is – en aan de namen: met Exultat, Cinabre, Gershwin, Sideris en Barry Lyndon wordt je neus al een bepaalde kant opgestuurd. Tenminste als je de betekenis van een naam of wie er achter schuilgaat kent.
Barry Lyndon is geïnspireerd op de verfilming door Stanley Kubrick (1975) van zo’n prettiggestoorde schelmenroman: The Luck of Barry Lyndon van William Makepeace Thackery (1844). Pechvogel uit berooid milieu zoekt het hogerop door zich als edelman voor te doen. En dat gaat hem door zijn bluf en spitsvondige gebektheid goed af. Steeds belandt hij weer in de problemen, maar werkt zich daar met list en bedrog uit. Wat meewerkt: zijn aantrekkelijk voorkomen. Menig vrouw bezwijkt voor zijn geslepen charmes. En, ach ja, ook bij hem komt hoogmoed voor de val – en die is diep. ‘We’ hebben altijd een zwak gehad voor deze ‘prince charmings’. Het echte leven en de literatuur kent tig voorbeelden van dergelijke romantische helden die hun hele leven lang fout bezig zijn. Niet dat je er zelf het slachtoffer van wilt worden, maar het leest en kijkt (in de bioscoop) altijd zo lekker weg.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Maria Candida Gentile maakte voor hem een geur die honderd procent klopt. Duidelijk, stoer, krachtig en toch verfijnd. Barry Lyndon geeft zich eerst bloot met een origineel groen-bittere en aards-droge golf van hei en tijm. Origineel groen.
Dit krijgt een zachte citrusfrisheid die zweeft tussen anijs en bergamot. Dan voegt zich alsem er bij en een bloem die ik nog nooit geroken heb: arnica (mountain tabacco). Wolverlei of valkruid in het Nederlands. Laatste slaat op het feit dat kruid vroeger werd gebruikt als geneesmiddel voor bulten en kneuzingen ten gevolge van valpartijen – symbolisch leuk voor Barry Lyndon. De geur neigt naar die van de tabak en werd ‘vroeger’ ook gebruikt als surrogaat ervoor. Dan is het tijd voor een stevig leernoot die wordt omringd met tonkaboon, vanille en vetiver. En dat maakt deze leergeur zo interessant. Het is leer die zoet is en tegelijkertijd een soort houtachtige en hooiachtige groenheid heeft.
RUIK & VERGELIJK
Anarchistische helden met een romantische inborst spreken in parfumland tot de verbeelding. Vooral bij niche-neuzen. Brutaal, maar chic. Uitdagend, maar met humor.
Histoires de Parfums 1740 (2008)
Histoires de Parfums 1725 (2009)
Guerlain Arsène Lupin Dandy (2010)
GEURENGOEROE 