GEURENGOEROE

EEN ZACHTE, GOEDTIERENDE EN ‘GENADIGE’ MOEDER

Jaar van lancering: 2009

Laatst bijgewerkt: 28/04/10

Neus: Christophe Laudumiel, Christophe Hornetz

Ik heb al een geur van ze beschreven. Zie Eau Radieuse bij ‘Niche’. Nu Clemency. Die probeert, net zoals de andere geuren van Sestbastian Fischeich en Tobias Müksch (de twee mannen achter het label), om een emotie in een geur te vertalen. Moeilijk, gedurfd. En of het werkt? Ik geloof dat het een kwestie is van ‘zien én ruiken is geloven’. Clemency verbeeldt in geur de emotie ‘trots’, en wel die van een moeder met ‘vorstelijke houding’ die ze voelt voor haar dochter. Deze moeder ‘is zeer vrouwelijk met een authentieke en gerechtvaardigde trots’. En: ‘Voornaam in houding, maar ze laat zich daar nooit op voorstaan. Als vrouw verenigt ze contrasterende eigenschappen zoals alleen een moeder heeft: teder, genereus, serieus, ondoorgrondelijk en toch… vergevingsgezind’ (vandaar de naam), want… was zij ooit ook niet een dochter?

Moet je een moeder zijn om de geur direct te begrijpen of een dochter? Moet je moeder of dochter zijn om de geur lekker te vinden? Moeilijk. Ik als niet-moeder vindt Clemency boeiend en interessant omdat het onder zijn zachte ‘buitenkant’ een zekere ruwheid, of om in het ‘jargon’ van moederlijke gevoelens te blijven, een zekere gestrengheid heeft. En dat komt volgens mij door de combinatie van…

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

roos en lindebloesem (zacht) die mooi samengaat met kassia en leer (streng). Is een echte nichegeur trouwens: je ruikt iets nieuws en tegelijkertijd toch iets vertrouwds. Mooi is dat nadat Clemency is ‘ingezonken’, toch die lichte bloementoets (komt volgens mij op conto van lindebloesem, foto) blijft. Ook mooi: de zachtheid ‘van moeders’ wordt versterkt door sandelhout en een melk-noot. Daardoor wordt de geur als het ware ‘aaibaar’ en strelend. Eigenlijk het perfecte (moederdag)cadeau van een niche-dochter voor een niche-moeder.

RUIK & VERGELIJK

Ik ben er nog niet helemaal uit, maar qua ‘gevoel’ moet ik denken aan onderstaande geur. En dat komt door ‘cassie’. Heet in het Nederlands kassia, en heeft niets met cassis te maken! Het is net zoals mimosa een acaciasoort (zie foto beneden). Officieel genaamd Acacia farnesia. Alleen verschilt ze in geur – minder zoet, meer ‘houterig’ – en groei: de struik vormt een enorme stekelige bossen waar tussen de kleine goudbolletjes bloeien.

Heeft in het Engels leuke bijnamen: Dead Finish, Prickly Moses, Needle Bush, Sheep’s Briar, Sponge Wattle, Thorny Feather Wattle, Ellington’s Curse.

Frederic Malle Une Fleur de Cassie (2000)