BARBAARS GENIETEN
Jaar van lancering: 1978/2009
Laatst bijgewerkt: 09/07/10
Neus: Guy Robert
Art director campagne: René Gruau
Het is voor parfumeurs een van de geliefdste inspiratiebronnen: de Oriënt. Donkere met sterren bezaaide nachten, zinderende temperaturen die in bloemen de meest zinnelijke kant naar boven laat komen. Neem daarbij specerijen en andere kostbare geurstoffen die aan parfums een mysterieus aura (weten te) geven. Daarnaast laat een Arabisch parfum veel aan de fantasie van de gebruikster over. Je denkt al snel aan schilderijen van Ingres waarop je naakte vrouwen in wulpse houdingen – bij voorkeur – in een harem ziet, die zich overgeven aan allerlei genoegens. Rond 1977 leek de parfumerie bezwangerd door dit met mythen en fantasie omringde werelddeel.
Yves Saint Laurent gaf de aanzet met Opium, snel gevolgd door J’ai Osé van Guy Laroche, Magie Noire van Lancôme en Estée Lauders Cinnabar.
Met Dioressence gaf Dior op fantasievolle eigen wijze kleur aan deze oosterse golf. Dit was niet alleen aan de inhoud te danken, maar ook aan de manier waarop ‘huisillustrator’ René Gruau deze wereld met een trefzekere hand op papier zette. Vergeet ik bijna te vertellen dat de naam al eerder door Dior werd gebruikt voor een verzorgingslijn eind jaren zestig.
Let op: in 2009 werd Dioressence opnieuw gelanceerd in de collectie Les Créations de Monsieur Dior. Samen met Eau Fraîche (1953), Diorissimo (1957), Diorella (1972) en Forever and Ever (2000), moet de geur bevestigen, dat de klassiekers van het huis – Forever and Ever valt voor mij daar niet echt onder – nog steeds meer dan de moeite waarde zijn.
Ik ga meer dan akkoord. Ze sluiten tegelijkertijd heel mooi aan bij de vintagetrend van nu. Jammer alleen dat werd gekozen voor een standaardflacon voor deze collectie en niet gebruik werd gemaakt van de originele mallen – had het vintage-gevoel alleen maar versterkt volgens mij.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het grote verschil met de concurrentie is dat Dior Dioressence (begeleid met de slogan ‘le parfum barbare’) lucht heeft en geeft.
Dus niet alleen wellustige en oververhitte bloemen die worden ‘gesmoord’ in een sensueel-oosters bad van warm amber, aards patchoeli, dierlijk musk en rokerig wierook. Nee, Dioressence – met als belangrijkste smaakmakers zoete roos, nog zoeter viooltje, kruidig geranium en zoet-zwoel kaneel – is als een aangename, oosterse tuin in de schaduw waar een (rozen)water spuitende fontein voor verkoeling zorgt. Een echte aanrader voor de vrouw op zoek naar een kruidig, maar niet te zoetig, niet te oosters parfum.
RUIK & VERGELIJK
Ze verschenen allemaal snel na elkaar, maar hebben ieder voor zich de wulpse droomwereld van de Oriënt anders gevangen.
Oscar de la Renta Oscar de la Renta (1977)
Yves Saint Laurent Opium (1977)
Guy Laroche J’ai Osé (1977)
Lancôme Magie Noire (1978)
Estée Lauder Cinnabar (1978)