GRRRRRRRRRRRR!
Jaar van lancering: 1959
Laatst bijgewerkt: 14/04/09
Neus: Bernard Chant
Flaconontwerp: Grès
In de wereld van de haute couture staat Alix Marton, beter bekend als Madame Grès (1899-1993) alleen. Haar ‘werknaam’ is een omdraaiing van de voornaam van haar Russische man, kunstenaar Serge Czerefkow, over wie weinig bekend is. Geldt eveneens voor haar enig kind, Anne, die ze buiten de publiciteit wist te houden. Ze begon in 1934 als ontwerper voor Maison Alix (predestinatie?) en opende haar eigen salon in 1942. Aan belangstelling had Alix niet te klagen. Ze leende zich altijd graag voor interviews die ze doorspekte met opmerkelijke uitspraken: ‘Een vrouw kan nooit te rijk zijn of te mager’. Ook door haar uiterlijk viel ze op: toen ze vond dat haar haar te dun werd, besloot ze die voortaan te verbergen met een tulban – het werd haar handelsmerk.
In de modegeschiedenisboeken wordt ze omschreven als een puriste die met haar ‘gebeeldhouwde’ jurken in de buurt van kunst kwam. Niet zo vreemd, gezien haar achtergrond als beeldhouwster. Haar mooiste creaties drapeerde ze met hand, spelden en schaar rondom het lichaam, waardoor de associatie met de klassieke oudheid zich opdringt. Haar kleding leende zich uitstekend voor de vervreemdende fotografie waarmee de surrealisten in de jaren dertig furore maakten, wat de link met Madame Grès en kunst vergrootte.
Het aandeel van Madame Grès in de parfumwereld is bescheiden: maar één geur waar ze tijdens haar actieve carrière bij betrokken was, heeft de tand des tijds doorstaan: Cabochard. Het is de geschiedenis ingegaan als een klassieker. Zeer terecht. Het is een zeer donkere interpretatie van het bloemig-dierlijke chypreconcept waar de nadruk vooral ligt op de basis van eikenmos en patchoeli.
Op hoge leeftijd bleef Alix doorgaan met ontwerpen. Haar bedrijf was wel inmiddels overgenomen door een investeringsmaatschappij die op z’n zachtst gezegd een beetje vreemd met haar overlijden is omgesprongen: pas een jaar na haar dood werd dit ‘nieuws’ bekendgemaakt. Sindsdien leidt het huis een dolende koers. Zowel op kleding- als op parfumgebied.
Wat het laatste betreft: van de ene kant serieus met Ambre Gris uit 2008, van de andere kant merkwaardig commercieel met de hommage in trio-parfumvorm op Marlene Dietrich (2008) en Greta Garbo (2009).
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
De geur begint met een stevige dosis aldehyden met bergamot, mandarijn en het intens fris-groene-sensuele galbanum. Het effect: een wrange frisheid die wordt doorgegeven aan het hart vol van Bulgaarse roos, ylang-ylang en jasmijn vermengd met kruidnagel en salie. Deze twee kruiden geven Cabochard zijn merkwaardige extra bruine-groene intensiteit.
De afronding is zoals een dierlijk chypre moet zijn: naast eikenmos, patchoeli, iris, vetiver, sandelhout en cistus labdanum zijn dat rokerig-zoet tabak, dierlijk leer en animaal-‘vies’ castoreum (ook bekend als bevergeil – tekening). Eindeffect: donker, zwoel, kruidig en toch bloemig.
Om te weten 1: Niet iedere vrouw houdt van dierlijke chypres, wel eens als omschreven als mannelijk. Weet dan dat Cabochard Estée Lauder heeft geïnspireerd tot haar klassieke mannengeur Aramis uit 1965 (niet geheel ontoevallig door dezelfde neus samengesteld).
Om te weten 2: Het parfum Cabochard, Frans voor koppig, is geïnspireerd op Robert Piguets Bandit (1945), beschouwd als het meest animale parfum ooit gemaakt.
Om te weten 3: Het parfum is in de loop der jaren steeds minder dierlijk geworden. Van wild-ruig, naar beschaafd-chic. En dat was volgens de nieuwe eigenaren nog te sterk. Daarom verscheen in 2000 Un Air de Cabochard.
RUIK & VERGELIJK
Dierlijke chypres zoals Cabochard worden tegenwoordig zelden gemaakt. De eerste reden: een nieuwe generatie consumenten vindt ze te zwaar, te uitgesproken. De tweede reden: door een uitspraak van de Europese Commissie is het percentage eikenmos – een van de bepalende smaakmakers voor een chypre – in geuren verlaagd tot een minimum: 1ml op 100ml. Hierdoor verminderd de kans op huidirritaties. Maar ook het ervaren van de ware chypre-essentie. Ook nadelig: typische dierlijk chypre-ingrediënten als civet en castoreum zijn ook in de ban en verplicht vervangen door synthetische alternatieven. Een van de gevolgen hiervan is dat Cabochard en Bandit ‘dichter tot elkaar zijn gekomen’.
Robert Piguet Bandit (1945)
Balmain Jolie Madame (1953)
Balmain Miss Balmain (1968)
Rochas Mystère (1978)
GEURENGOEROE 