EEN ORANJEBLOESEM-TUIN IN ALHAMBRA
Jaar van lancering: 2008
Laatst bijgewerkt: 30/06/08
Neus: mij onbekend
Ach ja de jeugdjaren, pleisterplaats van gelukzalige herinneringen toen de wereld nog jong was en vol beloften. Welke volwassene verlangt er bij tijd en wijle niet naar – terug? Zonder verplichtingen (dat doen anderen wel voor je) het leven ontdekken. Het opvallende is dat de parfumindustrie, in navolging van Marcel Proust (die hoefde maar aan een koekje te ruiken om zich weer jong en onschuldig te wanen) vindt dat vooral geur de capaciteit heeft om via een ‘time warp’ in contact te komen met deze wereld.
Giorgio Armani is er ook van overtuigd. Alleen hij legt zichzelf wel een beperking op: alleen de fijnste ingrediënten hebben het vermogen deze sweet souvenirs op te roepen. Hiermee legde hij een nieuwe tuin aan, zijn derde in de Armani Privé-lijn. Sluit je ogen, en terwijl het avondrood schittert, ervaar het water diep in planten verborgen, door wortels opgezogen en doorgegeven aan stengels, takken, bloemen en bladeren. Herinner je, zoals Armani, de geur van de aarde rond de wortels, de melkachtige sappen, de honingachtige nuances in het hart van de bloemen. Ontdek opnieuw, zoals Armani, de loomheid van de minerale geuren die opstijgt uit de paden, de vochtige frisheid in de schaduw van het gebladerte en sappige druppels sijpelend uit rijp fruit.
Hou deze gedachte vast en maak nu een ‘time warp’ naar een plek op aarde waar een nog steeds tastbare herinnering leeft van een cultuur die als geen ander architectuur en natuur tot een zo’n gracieuze eenheid wist samen te smelten. Het Alhambra in Granada; een paleizencomplex dat door de Moorse overheersers (die zich er in 711 vestigden) in de vroege middeleeuwen eerst als fort werd gebruikt.
In loop der eeuwen werd het verfraaid met gebouwen en binnenplaatsen met de tuinen. Toen Andalusië in 1492 door ‘los Reyes Católicos’ Ferdinand van Aragon en Isabella van Castilië op de Moren werd heroverd, dreigde het verloren te gaan. Hun kleinzoon, ‘onze’ Karel V (1500-1558), wilde als vergelding op het beleg van Wenen door de moslims, het met de grond gelijk maken.
Hij bouwde een nieuw paleis waardoor veel Moorse schatten verloren gingen. We schijnen het aan zijn vrouw Isabella van Portugal (1503-1539) te danken te hebben dat niet het gehele Alhambra-complex plaats moest maken voor een nieuw, op het katholieke geloof gefundeerd architectonisch hoogstandje. Gelukkig maar. Volgens Armani is de architectuur van de tuinen van het Alhambra – verbastering van het Arabische ‘al Hamra’, ofwel het rood de kleur die de muren krijgen bij zonsondergang – gemaakt om de eeuwen te trotseren.
Armani: ‘Monumenten in steen, marmeren mozaïeken en kanalen die het water van de Sierra in de juiste banen leiden tot het op de bodem uiteenspat of rustig wegvloeit in uitgestrekte waterbekkens. De vegetatie volgt het ritme van de seizoenen: fier naar het zuiden gericht biedt de tuin plaats aan fruitbomen, aromatische planten en kleurrijke bloemperken. In de schaduw van het geurende gebladerte van de sinaasappelboom groeit jasmijn en de tere roos. Alleen de stekelige blaadjes van rozemarijn en de robuuste twijgen van marjolein kunnen de hitte van de zon weerstaan in dit paradijs op aarde’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Opvallend aan Oranger Alhambra: bij het verspreiden van zijn eerste geurmoleculen lijk je niets speciaals te ruiken. Het is een onbestemd aangenaam zonnig-fris aroma dat je in een rustig en serene stemming brengt. Maar niet lang daar naar ontwaar je de citruskracht van dit ‘dolce’ water.
Sterker: de mooiste citrusessences spetteren je tegemoet in de aanzet. Citroen, bergamot, bittere sinaasappel (oranjebloesem, ook wel bekend als bigarade) en petit grain (de geur afkomstig uit de takken en bladeren van de bittere sinaasappel) – volgens Armani wrang en groen. Zie foto.
Langzaam ruik je vervolgens een bloemige noot. Het is jasmijn die door robuust, authentiek, eenvoudig en droog-groen rozemarijn en marjolein een ongepolijste toets krijgt. De even ‘dolce’ dosering van eikenmos en patchoeli hebben het effect van vochtige aarde in deze door de Andalusische zon overgoten geur.
RUIK & VERGELIJK
In parfums trof je oranjebloesem voornamelijk in de ‘opening’ aan voor de eerste frisse noten en daarom veel gebruikt in colognes. Maar sinds een paar is het bevorderd tot de kern van veel geuren. Zie onderstaande suggesties.
Hermès Eau d’Orange Verte (1979)
Annick Goutal Néroli (2003)
L’Occitane Néroli (2003)
Serge Lutens Fleurs d’Oranger (2004)
L’Artisan Parfumeur Fleur d’Oranger 2005 (2004)
Diptyque L’Eau de Neroli (2008)
Roger & Gallet Bois d’Orange (2009)
Prada Infusion Fleur d’Oranger (2009)

