EEN KLASSIEKE CHYPRE MET HET AMOUAGE-HANDSCHRIFT
Jaar van lancering: 2010
Laatst aangepast: 31/07/13
Neus: Daniel Maurel
Concept & realisatie: Christopher Chung
Toch een beetje vreemd: als je naar de homesite gaat van Amouage voor meer info over The Library Collection, dan kom je na de introductie eigenlijk alleen maar bij lege bladzijden terecht. Geen meeslepende verhalen – iets waarvoor Christopher Chung zo goed in is.
Zelfs geen korte beschrijvingen. Het enige wat wordt onthuld zijn de ingrediënten. Alleen als je een van de parfums online wilt bestellen, krijg je iets meer te weten.
Dit dus: ‘Inspired by the omniscient allure of a library, this collection is a celebration of integrity, creativity and virtuosity. A place where the soul leaves an imprint of the art of living, the Library Collection is a poetic homage to an olfactory exploration’. Gelukkig, zo kennen we Chung weer en ‘hij’ vermeldt ook nog dat – in geval van Opus I – ‘een glorieuze chypre’ is geïnspireerd door een ‘bedevaart, zoektocht die leidt naar kennis’.
Om in parfumcontreien te blijven: Opus I is een olfactorische reis met de klassieke chypre als uitgangspunt met als eindbestemming het Nabije Oosten. Ik zou het eerder een ‘hybride’ chypre wil noemen, juist door het oosterse accent. Of beter gezegd, het Amouage-accent. Want Opus I is typisch Amouage: overdonderend, rijk door de hoge kwaliteit, culminerend in een vol-sensuele basis die is voor zien van het fetish-ingrediënt van het Omaanse parfumhuis: wierook.
En vooral mooi door een ander hybride-effect: de perfecte balans tussen vrouwelijk en mannelijk. Met andere woorden: een sensueel, vrouwelijk bloemenhart die wordt opgevangen door een mannelijke basis.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Heel even in de opening word je getrakteerd op een klassieke chypre, die zich ook heel even als zodanig presenteert; een bitterfrisse start die direct linkt met de houtachtige basis. Maar snel hierna begint Opus I een eigen leven. Dus na de prikkeling van oranjebloesem gecombineerd met kardemon (samen: fris-scherp, groen, bijna medicinaal) explodeert in het hart een ‘flowerbomb’ van erotische ylang-ylang en dubbel erotische tuberoos (extra bloemig, extra klassiek gemaakt, zo lijkt het, door roos en jasmijn) die echter niet vol en boterachtig worden, eerder mentol – dus ook medicinaal.
En dat ondanks het feit dat deze bloemen worden vervlochten met een rijke en overrijpe pruimnoot die voor een likeureffect zorgt. Ofwel, ‘bloemen in pruimenbrandewijn’ extra zoet, maar voor sensueel gemaakt vanille en tonkaboon. De opmaat voor de sterke houtachtige basis van guaiac-, ceder en sandelhout. Over dit alles, door dit alles waait een mystieke wind vol wierook (foto). En deze rokerige noot maakt de geur niet zwaar of ‘kerk’, maar eerder etherisch, mooi ‘ijl’.
Heel opvallend: de bloemen worden na hun overrompelende debuut geleidelijk steeds lichter en frisser van toon. Zou dat op conto van het lelietje-van-dalen komen…
RUIK & VERGELIJK
In samenwerking met http://www.parfumerie.nl – die me de gehele bibliotheek beschikbaar stelde – behandel ik de komende tijd alle hoofdstukken. De eerste die je kon lezen – inclusief meer achtergrondinfo over het hoe en waarom – was:
Amouage – The Library Collection – Opus VII (2013)

