‘ELEGANCE WITH A DOSE OF MADNESS AND EXTRAVAGANZY’

Jaar van lancering: 2013

Laatst aangepast: 15/06/13

Neus: Vincent Micotti (foto)

Concept & realisatie: Vera S. Yeoh

Eigenlijk een onbeschofte vraag: waarom iemand nu nog in hemelsnaam een parfumhuis opent. Ik bedoel… nog een keer een variatie op alles wat al geweest is, maar anders verpakt. Zo ziet Vincent Micotti (Zwitser van geboorte) het niet, zoals hij mij vertelde tijdens de presentatie van twee nieuwe geuren bij Skins Conservatiorium Hotel afgelopen juni: ‘Voor mij is er geen competitie’.

Althans, hij kijkt er niet naar. ‘Parfum maken is mijn manier om me uiten. Het is erg belangrijk voor me. Masterpieces from nature and art are always my inspiration sources. To sketch an exquisite wonderland with imagination and creativity is my biggest passion in life’. Zou je niet zeggen als je hem ziet: hij oogt niet als een hippe neus met chill-uitstraling, ook kleeft aan hem geen lifestyle. Als je het niet zou weten, dan denk je ‘kantoorklerk, saai’.

Maar achter deze brave facade gaat een kunstenaar in het hart en nieren schuil. Hij heeft een grote voorliefde: muziek (veel van zijn parfums hebben qua naam een link er mee). Hij studeerde cello en heeft zelfs bij het symfonieorkest van Basel gespeeld. Werd dus neus. Hij heeft voor de ‘grote jongens’ gewerkt. Hij hoefde er niet voor naar het buitenland: Givaudan, een van de grootste geurproducenten, zetelt in Zwitserland.

‘OK, ik accepteer dit, maar vind het toch flauw’, zeg ik als hij geen namen willen geven van bekende geuren door hem gemaakt – daar zou je misschien iets uit kunnen afleiden, een handschrift. Wel dat die wereld niet echt leuk is. ‘Als Givaudan een nieuw ingrediënt heeft ontwikkeld, dan zorgt het ervoor dat het in zoveel mogelijk geuren terechtkomt, de reden waarom die zoveel op elkaar lijken’. Micotti is overtuigd van hem zelf.

Geen gespeelde onzekerheid bij hem. Hij geeft wel toe dat het niet makkelijk is om als nieuw huis (dat hij opende in 2011) een plek te veroveren. Het percentage natuurlijke ingrediënten is volgens hem tachtig: ‘De rest is nodig om geuren lucht en licht te geven. Zonder synthetische stoffen zijn natuurlijke grondstoffen te rijk, vormen ze een muur waar je niet doorheen komt’. Als ik hem zeg dat Mona di Orio mij een keer treffend de functie van synthetische grondstoffen verwoordde – ze vormen het geraamte van een parfum waaraan de natuur zich hecht -, kijkt hij me een beetje vragend aan. Heeft nog nooit van haar gehoord. Ook niet van Ormonde Jayne. Vreemd.

Ook vreemd: dacht ik testertjes van al zijn geuren te krijgen in het minimalistische cadeausetje, zitten er maar alleen zijn twee nieuwste in: Immortel Beloved en Satin Doll. Jammer, terwijl ik zo gecharmeerd ben van alle ‘bold expressions, fragrant artistic creations’ – het motto van Micotti. Sommige zijn net even anders: Monodie is geïnspireerd op een eau de vie (met mirabel), andere geven een originele kijk op klassieke concepten (zoals Immortel Beloved het doet met amber). Maar wat krijg ik net te horen van de pr van Skins: de eerste vier geuren zijn al te koop bij Skins sinds 2011, vandaar die twee.

Ik heb ze allemaal geroken tijdens het onderhoud met Micotti en dus aantekeningen gemaakt: Podhoka is een goede, sterke leergeur met een mooi groen randje. Metaboles is klassiek mannelijk (munt, geranium, hout). Cale is zijn variatie, zo lijkt het wel, op Teint de Neige (1994) van Lorenzo Villoresi. Sneeuwachtig, kruidig gebouwd rondom wintersweet, een bloem die bloeit op de Himalaya en door Micotti vertaald. Ben benieuwd hoe het merk zich zal ontwikkelen, want het vraagt van de gebruiker een zekere parfumkennis en ervaring. Voor ik vergeet: Ys Uzuc betekent niets. Vincent vond het saai en niet echt origineel om het huis naar hemzelf naam te noemen. Doen er al zo veel. Dit valt tenminste op. Tenminste als je deze fantasienaam direct kunt onthouden, google die en dan kom je op zijn, zoals dat heet, smaakvolle want minimalistische vormgegeven site.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Satin Doll heeft dus geen enkele link met Yves Saint Laurents Baby Doll (2004). Is genoemd naar een compositie van Duke Ellington. Maar de naam ruik je met een beetje fantasie. De geur heeft iets porceleinachtigs, zachtstrelends. Micotti omschrijft de geur als een nieuwe chypre. Hoe krijg je dat bosachtige gevoel op een moderne manier? Hij koos als geraamte peper en iris (tekening). Die leveren samen een ook alternatief donker ‘onderhout’.

De geur barst open met elemihars: fris, helder, zoetig-gekruid bijna etherisch en koppelt dit aan heel veel roze en zwarte peper. Dan de bloemen, hij koos tuberoos klasssiek ondersteund door jasmijn en roos. Micotti vindt de tuberoos vaak ‘too sticky’. Vandaar het doorwerken van elemi, vandaar het toevoegen van iris.

Heel eerlijk gezegd: je moet wel heel goed ruiken, wil je de tuberoos ruiken zoals je die hoort de ruiken. Want de basis dringt zich ook snel op: bijna een klassieke chypre. Dus eikenmos en patchoeli rokerig gemaakt door mirre en wierook. Voor wat gloedvolle warmte is er opoponax. Alleen, de geur is wel heel licht van toon, wel heel erg diffuus. Ik ruik op een gegeven moment alleen een zachte sluier.

Immortal Beloved is een leuke woordspeling voor kenners van klassieke muziek. Het refereert aan de hartstochtelijke brief – Unsterbliche Geliebte – die Ludwig van Beethoven in 1812 schreeft te Tiplitz aan Antonie Brentano, of was het nu Josephine Deym-Brunsvik? De wetenschappers zijn er nog niet uit. Daarnaast kun je er ook immortelle in lezen, de Franse benaming voor strobloem of kerrieplant die dus ook een belangrijke rol in deze geur speelt. Is echt niche, want een dergelijk vol en sensueel effect kun je alleen maar maken met de beste ingrediënten. Kies je voor minder, dan kom je al snel in het Proctor & Gamble- en Unilever-masstigesegment terecht.

Een uitbarsting – en wat voor een! – met pruim (foto) kondigt het oriëntaalse karakter van deze geur goed aan. Lekker, en pruim ruik je niet zo vaak. Wordt gekoppeld aan passiefruit, lavendel en rum. Laatste ruik je ‘overdonderend’ goed. Sterker: dit is pruim verdronken in een rumvat. Strobloem zorgt ervoor dat de rum aan warmte en volheid wint, en mooi die pikante, droogstoffige peper-noten die hier overheen gestrooid worden samen met een gulle hand alsem.

Leveren samen een beetje een oud-effect die echter geen kans krijgt zich expliciet te ontplooien door ‘pittig’ amber want die is gelayerd met muskachtige cistus labdanum en opoponax.

RUIK & VERGELIJK

Vincent Micotti is een verrijking voor de nichewereld. Hij legt de accenten net even anders waardoor zijn geuren zich subtiel onderscheiden van zijn concullega’s. Het is allemaal meer geraffineerd, de geuren spelen langer een spel met de neus: je wordt verwend als je je laat meenemen op zijn olfactorische trajecten.

Wat nieuwe chypre betreft, kan Satin Doll zich aansluiten bij:

Chanel – Les Exclusifs – Rue Cambon (2007)

Annick Goutal Mon Parfum Chérie (2011)

Serge Lutens Vitriol D’Oeuillet (2011)

Bottega Veneta Bottega Veneta (2011)

Wat de pruiminjectie betreft doet Immortal Beloved denken aan:

Cacharel Loulou (1987)

La Prairie Life Threads Platinum (2009)