GEURENGOEROE

DANIEL HECHTERS COUTURELIJN POUR HOMME

GOED ÉN SPOTGOEDKOOP

‘TUSSENDOORTJES’ VAN FRANCIS KURKDJIAN

WWW.PARFUMCENTER.NL

Een van mijn vreemdste ontdekkingen van de laatste tijd: de couturelijn ‘in geuren’ van Daniël Hechter – gelanceerd tussen 2013 en 2018. Wie of wat was hij ook alweer? Een bedachte naam of een real life person? Het laatste. Hij was ooit invloedrijk, want met zijn sportieve casual wear geldt hij – inmiddels 87 – in de jaren zestig als de uitvinder (nee, niet Pierre Cardin, nee, niet Yves Saint Laurent) van de prêt-â-porter uiteindelijk bij hem uitmondend in oerdegelijke, slaapverwekkende confectie in de jaren zeventig, tachtig, negentig en ga zo maar door. You want proof. Zie: www.hechter.com.

Terzijde: hij was eveneens president van Paris Saint-Germain (1974-1978) waarvoor hij eveneens het beroemde thuisshirt ontwierp.

In parfumkringen kan hij zich op een ander wapenfeit roemen: leverancier van, volgens mij de eerste, chique designer ‘Vaderdagsgeur’ voor een spotprijs: Caractère. Gelanceerd in een tijd – 1989 – toen de ‘verluxing’ van parfum nog in de kinderschoenen stond. In ieder geval bij producent L’Oréal. Sloeg in als een bom. Drie jaar later deed L’Oréal het dunnetjes over, maar dan voor vrouwen met Maroussia (gemaakt door de Nederlandse neus Martin Gras die ook verantwoordelijk was voor Vivienne Westwoods Boudoir) van die ‘vage’ couturier uit Rusland: Slava Zaitsev. 

Maar hoe kom ik anno nu bij Hechter terecht? Zal wel te maken hebben met mijn groeiende weerstand tegen de overproductie van geuren in alle denkbare categorieën (met name niche). Deze frustratie voert me de laatste tijd naar ‘dump’-verkoopsites waar eens met veel bombast geïntroduceerde geuren, uit de gratie geraakte ‘dromen in flacon’, creaties die niet aan de verwachtingen konden voldoen of geuren gewoon zonder al te veel verwachtingen gelanceerd (ofwel, de we-zien-wel-categorie) spotgoedkoop worden aangeboden. 

Enter de couture-lijn van Daniel Hechter. Ik kon mijn ogen eerst niet geloven, moest lachen. Helemaal toen ik de ramsjprijzen op www.parfumcenter.nl zag. Met name Cuir Sensuel (niet te verwarren met de gelijknamige geur van The Merchant of Venice) trok mijn aandacht gezien leer mijn favoriete tak aan de parfumboom is: 100 ml van € 19,95 voor € 14,95. Gemaakt voor niemand minder dan Francis Kurkdjian. In dezelfde lijn: Indigo Blue (neus: Bruno Jovanovic), Sport (een duo-performance van niet de minsten: Mark Buxton en Olivier Cresp), Black (heb je hem weer: Francis Kurkdjian nu in samenwerking met Jérôme di Marino) en Cotton Chic (leuke, slimme naam by the way en bedacht door, heb je’m nog één keer, Francis Kurkdjian). 

De eerste drie besteld plus 30 ml Green Tea Scent van Elizabeth Arden (alsof de duvel ermee speelt, want ook made by Francis Kurkdjian) ook voor een weggeefprijs, plus wat afgeprijsde douchegels.  

Vreemd alleen is dat ik geen info van de ‘officiële’ presentatie kan vinden. Niet in woord, niet in beeld. Misschien viel het samen met de Hechter Premium Line die – aldus www.worthpoint.com – ‘haute couture met bijpassende prijskaartjes aanbood’. 

Wat geeft het. Wel misschien hoe je deze couturelijn moet classificeren. Niche, net-echt-niche, net-niet-niche, instapniche, maakt-niet-uit-niche? Hoe het ook zij: de geuren zijn goed, zeker met de prijs in gedachten, en daarvoor zijn nog steeds heel veel Nederlanders te porren. Ben trouwens wel benieuwd wat de prijzen waren bij de lancering óf ze dat direct tegen deze bodemprijs werden aangeboden (de we-zien-wel-categorie dus). 

Grappig, of hoe je het ook wel noemen, de dop van de couture-lijn zat ook al op de geur XXL (1997). En die vond ik toen eigenlijk niet passen. Te chic voor mijn gevoel met zijn Brancusi-achtige vorm. Op de Couture-lijn past hij beter. 

Nu de geuren. Cuir Sensuel. Een eau de toilette. Elegant en robuust tegelijkertijd. Niet echt heavy leer, meer – inderdaad zoals de naam het al zegt – sensueel leer. Zéér klassiek in opbouw: dus bergamot in de opening vermengd met citroen, sinaasappel en petitgrain. Lekker dat vleugje lavendel erbij. Vervolgens komt het leer, op de achtergrond sterk begeleid door patchoeli, voorzichtig op gang. Hat gaat vervolgens niet roken en ronken. Ik vermoed ook cistus labdanum in de basis maar die wordt niet vermeld.

Indigo Blue (eau de parfum) lijkt wel een klassieke Kenzo-mannengeur. Eerste indruk: een aquatische en spetterende golf op fougère-basis waarin citroen, munt, bloemen en kruiden aan het jongleren zijn. Gevoel: groenig-blauw, algachtig, onder water. Niet makkelijk om de bloemen er specifiek uit te plukken, zal wel weer zo’n totale bloemenformule zijn geleverd door de ingrediëntenproducent.

Geldt idem voor de kruiden (ik meen een vleug van rozemarijn te bespeuren). Geeft een fris na-douche-effect zonder dat de cleane witte musk het wint van het warme hout. De geur doet op een bepaalde manier vintage aan, want sterk leunend sterk op de aquagolf uit de jaren negentig onder aanvoering van Davidoffs Cool Water (1988) die onlangs ook met een indigo-variant (2025) werd uitgebreid.

Sport (eau de parfum) is volgens mij een oude formule uit 1999 gepromoveerd tot ‘couture-geur’. Heeft in ieder geval, iets wat je niet zou verwachten, meer diepgang dan Indigo Blue. En is eigenlijk geen sportgeur voor mijn gevoel. Komt door a: een opvallende lactone-noot die de geur een sluier van zachtheid geeft en b: het bredere van palet aan ingrediënten. Meer extra’s in alle lagen. Dus in de verplichte opening van citroen, bergamot en munt, ruik je ook de kamferachtige, licht zoet-groenige noot van alsem. In het hart geeft een specerijeninjectie van kruidnagel en peper de bekende bloemencombi jasmijn en roos een pittige opwaardering die in basis naast sandelhout en patchoeli extra accenten krijgt door leer, eikenmos, patchouli en vetiver. Maar alles in bescheiden verhoudingen. Geen niche, maar wel verrassend. 

Ik ben zelf uitgekeken op dit soort geuren, maar de gemiddelde ‘Vaderdagman’ zal het weten te waarderen, vooral ook omdat de geur Sport heet en dat geeft het iets casuals, maakt het minder ‘arrogant’ dan bijvoorbeeld een oudh-elixer. In de Couture-collectie verder nog Jeans Brut (inderdaad door Francis Kurkdjian) en Velours Intense (neus onbekend), maar ik vermoed…