WAT GEBRUIKT DAVID BECKHAM ZELF? CREED? MONTALE?
JE RUIKT HET IN URBAN HOMME
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 29/05/13
Neus: Maurice Roucel
Model: inderdaad
Fotografie: onbekend
Als ik het goed heb begrepen heeft David Beckham onlangs afscheid genomen van zijn professionele voetbalcarrière. What next? Lekker luieren, ambasseurtje blijven ‘spelen’ voor verschillende merken, een eigen zakenimperium uit de grond stampen? Contacten genoeg lijkt me. En, zeg nou zelf: met hem kun je ergens binnenkomen. Kijk eens hoe zakelijk maar met een knipoog dit portret is. Ook al ken je hem niet, met zijn nette urban look – strak pak zonder stropdas, three o’clock shaduw – wekt hij vertrouwen. En nee, hij verbergt zijn tatoeages niet, je bent of je bent niet een mannelijk mode-icoon. Want te netjes is niet cool, wel urban.
Zo heet dus zijn veertiende geur. Om het een beetje een kosmopolitisch-chique sfeer te geven werd er Homme achter geplakt. Volgens het persbericht heeft Beckham deze ongedwongen look niet alleen te danken aan zijn aangeboren (bestaat zo iets?) stijl, maar ook aan zijn zelfvertrouwen. En dat komt allemaal samen in Urban Homme: ‘de essentie van zijn persoonlijke stijl en attitude’.
Maar wat ik me afvraag: gebruikt Beckham voor persoonlijk gebruik de geuren die onder zijn naam verschijnen? Ik denk van niet. Daarvoor ontbreekt ze het toch iets teveel aan raffinement en aan uitgelezen ingrediënten. For the fans moet je maar denken. Ik vind Beckham eerder een Creed- en Montale-gebruiker. Niet direct de heftige, indringende geuren van deze twee nichelabels, wél die die zich gedragen als verbeterde versies van populaire parfumthema’s in de ketenparfumerie. En die worden voornamelijk door snobs, niet door echte parfumliefhebbers gekocht.
Op een gegeven moment wil een bepaald soort man gewoon namen níet te koop bij Ici Paris XL en Douglas. Grappig: met een beetje fantasie komen in Urban Homme ‘keten’ en niche samen. Dat wil zeggen: de kwaliteit staat niet in de verhouding tot de prijs. Dat wil zeggen: de prijs is te laag. Het is gewoon een goede geur. Niet echt spannend, niet echt waar je van je stoel valt, maar Urban Homme zit goed in elkaar. Ben benieuwd hoe de geur had geroken, als de neus voor allerfijnste variëteiten van de gebruikte ingrediënten had mogen kiezen…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Want de neus – Maurice Roucel – is geen onbekende en heeft zowel veel ervaring met mainstream-, prestige- en nicheparfums. Interessant aan de geur: géén klassieke, enorm scherpe citrusopening, maar groene appel en mandarijn. Leuk hieraan is dat de appel niet naar granny smith-shampoo ruikt, maar toch een prettig zuur-fruitig element geeft.
Het geheim: de link met tijm en knisperend viooltjesblad (foto). Maakt het geheel donkergroen. Heel eerlijk gezegd: de ananas ruik ik niet. De basis bevat een combi ‘best wel’ niche: amber, suède en cederhout.
Je ruikt ze alle drie ook nog afzonderlijk en gaan heel mooi samen. Suède, zij het bescheiden, wint uiteindelijk. En terwijl Urban Homme langer op de huid zit, lijkt het alsof er af en toe groene tijmdruppels op vallen. Het is een geur voor volwassen mannen. Logisch: Beckman is sinds zijn eerste geur (Instinct uit 2005) meer volwassen geworden, dat ruik je. Hopelijk zijn fans ook.
RUIK & VERGELIJK
Maurice Roucel. Need we say more? From mass, to masstige, to prestige and niche and back again:
Bond N°. 9 Broadway Nite (2003)
Donna Karan Be Delicious (2004)
Rochas Tocade (1994)
Adidas Natural Vitality (2008)
Giorgio Armani Onde Mystère (2008)
Gucci Envy (1997)
Guerlain Insolence (2006)
Hermès 24, Faubourg (1996)
Frédéric Malle Musc Ravageur (2000)
Le Labo Ciste 18 (2006)
Amouage Reflection (2007)
Frédéric Malle Dans tes Bras (2008)

