GEURENGOEROE

IN EEN ‘GUERLAINBOUDOIR’

RAADSELACHTIG DUS TIJDLOOS

Jaar van lancering: 2012/2013

Laatst aangepast: 08/04/13

Neus: Thierry Wasser

Flaconontwerp: Ora-ïto

Illustratie: Maryse Dugois

Ik kreeg vanochtend van twee faceboekvrienden dezelfde link doorgestuurd. Het bericht: in Parijs is in 2010 een appartement ontdekt dat door een well to do-inwoonster werd gesloten omdat die moest (of wou) vluchten voor de Tweede Wereldoorlog naar Zuid-Frankrijk. Mademoiselle de Florian keerde nooit meer terug. Ze overleed op 91-jarige leeftijd. Het waren haar nabestaanden die de deuren na zeventig jaar weer openden. En wat zagen ze: een onaangetaste wereld, een wereld onder een stolp. De inrichting van het geheel was een melange van Napoléon III, belle époque en fin de siècle met als grote aandachttrekker een portret (uit 1898) van de grootmoeder van de oorspronkelijke bewoonster: Marthe de Florian. Actrice en socialite, muze en lover van Giovanni Boldini (1842-1931), een van de belangrijkste ‘high society schilders’ in Parijs rondom de eeuwwisseling.

Nu het verrassende: dit doek (zie afbeelding) werd door hem geschilderd. Nu het spectaculaire: Portrait de Madame de Florian werd volgens Wikipedia in hetzelfde jaar voor € 2,1 miljoen geveild. En terwijl ik de foto’s bekeek, dacht ik: het kan ook het appartement van gravin Ellen Olenska zijn geweest, een van de karakters uit Edith Whartons’ boek The Age of Innocence (1920) in 1993 gespeeld door Michelle Pfeiffer in de meesterlijke verfilming door Martin Scorsese.

Toeval of niet, ik loop al een paar dagen met een geur op mijn polsen en die op de een of andere manier bij bovengenoemde ‘gestolde’ werelden passen: Idylle Duet Jasmin Lilas. Ongelooflijk zacht, ongelooflijk bepoederd, ongelooflijk ‘boudoir’ maar dan chique geïnterpreteerd. Tenminste zo ‘voel’ ik het, terwijl bij Guerlain een andere inspiratiebron speelde: een jasmijnsoort bij toeval door Thierry Wasser in Calabrië ontdekt tijdens een bezoek aan een van zijn bergamotleveranciers die enkele struiken alleen ‘pour le plaisir et en souvenir de temps passé’ cultiveerde. Ooit was dat ‘de gewoonste zaak van de wereld’ in Calabrië, alleen heeft de jasmijn het in de loop der decennia moeten afleggen tegen bergamot.

Wasser was zo indruk van het fruitige accent en warme karakter van deze jasmijnsoort dat hij besloot die met de producent opnieuw te gaan kweken. Ik wist alleen niet dat jasmijn na aanplant al zo snel een bruikbare oogst oplevert, wetende dat Wasser pas in 2008 ‘hoofdneus’ van Guerlain werd. Maar dat doet in feit niet te zake, gezien het resultaat. En dit is trouwens de tweede jasmijn-seringvariatie op Idylle (2009), die van vorig jaar was wat groener en frisser.

En deze Idylle Duet Jasmin Lilas van dit jaar ‘doet’ iets meer met me: het bevestigt mijn overtuiging dat hoe minder spectaculair Guerlain geuren presenteert, hoe beter die inhoudelijk ruiken en je – ik durf het haast niet te schrijven, want zo cliché – laten dromen. Het is een geur die je wellicht in het appartement van Mademoiselle De Florian en/of Marthe de Florian tijdens hun hoogtijdagen had kunnen ruiken. Idylle Duet Jasmin Lilas heeft een vintage-toets, ruikt klassiek, verfijnd, maar overstijgt in feite alle rubriceringen, doordat het raadselachtig blijft – volgens mij een kenmerk van tijdloos.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Ik geloof dat dit een Thierry Wassers kernmerken is: de zachte, mooie poederige ondertoon van veel van zijn Guerlaingeuren die als kleine wolkjes al vanaf de opening komen aandrijven. Dit keer is het een muskmelange die is zich gedraagt als de verschillende, gekleurde poederbolletjes uit de Météorites-lijn van Guerlain – zoveel nuances komen af en aan.

Ik ruik ‘pure’ musk, ik ruik een beetje vanille, ik ruik een beetje heliotroop – die harmonieus de noten van sering verlengt – ik ruik amandel, die op een of andere manier ‘gourmand-verbrand’, gesmolten is. Het enige nadeel Idylle Duet Jasmin Lilas is voor mij dat je behoorlijk snel in deze poederwolk terechtkomt en dat de sering hierdoor niet echt de kans krijgt om zich naast de speciale jasmijnsoort te onderscheiden. Ik mis zowel het groene als het overweldigende sensueel-zonnige effect dat sering kan hebben. Beide had gekund, door de vage frisse openingsnoot die zweeft tussen citrus en groen te versterken en in het hart de jasmijn te temperen.

Maar dat was juist niet de bedoeling van Thierry Wasser: ‘I promised myself that I would revive calabrian jasmine and ad dit to my perfumer’s palette’. En anders had de geur wel Idylle Duet Lilas Jasmin geheten. Wel weer ‘geurenswaardig’: zit de geur langer op de huid dan ruik je zowaar de chyprenoot van Idylle waarvan de roosnoot juist weer werd onderdrukt ten faveure van de sering.

RUIK & VERGELIJK

Guerlain laat je dit voorjaar 2013 veel geurgenieten met, wel jammer dat de mannen weer vergeten worden, of moeten in ieder geval wachten tot het najaar voor een spiksplinternieuwe geur:

Guerlain Eau de Lingerie (2013)

Guerlain – travel retail – Flora Rosa (2013)

Guerlain La Petite Robe Noire Eau de Toilette (2013)

Guerlain Le Muguet 2013 (2013)

Guerlain L’Heure de Minuit (2013)

Guerlain – Acqua Allegoria – Nerolia Bianca (2013)

Guerlain Shalimar Parfum Initial L’Eau Si Sensuelle (2013)