EEN KOPIE, EEN REPLICA VAN EEN BLOEMENMARKT
Jaar van lancering: 2012
Laatst bijgewerkt: 10/07/12
Neus: Jacques Cavallier, Marie Salamagne
Art direction: Maison Martin Margiela
Een bloemenmarkt… weinig mensen die daar na een bezoek onprettige herinneringen aan hebben (overgehouden). Sluit je ogen, spreek bloemenmarkt zachtjes uit en bloemen verschijnen in alle soorten in je gedachten. Opvallend: veel bloemen die nu staan te pronken in de stalletjes verspreiden een niet noemenswaardige geur. Alle parfum die er van oorsprong ‘inzat’ is er door jarenlange kruizingen en efficiency uit verdwenen: de anjer, de cyclaam, de flox – zelfs de roos. De ‘left overs’ die hun geuren nog verspreiden ook als ze op vaas staan, zijn bijvoorbeeld fresia, pioenroos, mimosa, lelie. En bloemen die echt een ‘parfum’ parfum verspreiden vindt je er meestal niet: tuberoos, lelietje-van-dalen, jasmijn, ylang-ylang.
Hoe link je dit idee aan Replica, een naar een kledinglijn van Maison Martin Margiela genoemd geurtrio? Het huis zegt: ‘Replica verbeeldt onze continuerende reflectie op kleding en – meer breed – ons creatieve proces in combinatie met het idee van tijdloosheid: een kledingstuk uit het verleden kan vandaag en morgen nog altijd modern zijn. Dit hebben we vertaald naar parfums, ze interpreteren de geuren van ons collectieve geheugen’. Met andere woorden: een geurherinnering uit het verleden kan in het heden als ‘replica’ nog even goed tot de verbeelding spreken en dus herinneringen naar boven halen. Merkwaardig dat het volgens Maison Martin Margiela alleen maar ‘positieve emoties zijn die onze persoonlijke herinneringen reflecteren als ons gezamenlijke onderbewustzijn’. Want: er zijn ook mensen die aan bepaalde bloemen en geuren liever niet herinnerd willen worden. Slechts een flauw vermoeden doet ze alle rillen… en roept een vervelende associatie met het verleden op. Maar dit terzijde.
Jacques Cavallier over het concept: ‘De drie parfums zijn gebaseerd op de wens een geur die iedereen kent te herontdekken, en iets nieuws, unieks en eigentijds mee te geven. Ik hou niet van het nostalgie-idee. Ik geef de voorkeur aan het herontdekken van deze geuren die een deel van ons allemaal zijn geworden’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Voor een bezoek aan (een) Flower Market zijn dat ‘vers gesneden bloemen, dauwdruppels op bloemblaadjes, emmers en vazen gevuld met water, blaadjes op de grond, een overvloed aan bloemcomposities’.
Het is natuurlijk een hele klassieke geur geworden voorzien van een waterachtig laagje. En voor mij eerder een geur die je opsnuift in een bloemenwinkel dan in een bloemenkraam – op straat vervliegt de sensatie van dauw veel sneller. Dat komt vooral door de hoge ‘vochtigheidsgraad’ van Flower Market in de opening: een mooi bedauwd groen idee tot leven gebracht met vers gesneden bloemstelen die merkwaardiger wijze ‘de sensualiteit van een bloemenakkoord’ moeten oproepen.
Maar dat komt volgens mij pas later, want eerst is er die typische noot die over het algemeen wordt geassocieerd met bloemenmarkt/winkel: frisse fresia: groen, koel, zoet en toch bloemig. Om de bloemennoot ervan te versterken werd de klassieke bloemencombi in het hart toegevoegd: roos (uit Grasse) wederom besprenkeld met water en sambacjasmijn. Maar wat vooral in herinnering blijft als de geur langer op de huid zit: de geur tuberoos die in Flower Market zowel groen (dankzij mos) als stralend sensueel (dankzij cederhout) ruikt.
RUIK & VERGELIJK
Ben benieuwd wat Maison Martin Margiela vindt van de geur die als eerste de geur van een bedauwde bloemenwinkel in een flacon heeft gevangen…
Antionia’s Flowers East Hampton (1984)
En de andere twee geuren in het Replica-trio heten:
Maison Martin Margiela Beach Walk (2012)
Maison Martin Margiela Fun Fair (2012)
GEURENGOEROE 