GEURENGOEROE

TUBEROOS EN GARDENIA REVISITED…

NICHEGEUR VOOR PARFUMKETEN-PRIJS

Jaar van lancering: 2012

Laatst bijgewerkt: 22/04/12

Neus: Stephen Nilsen

Model: Madonna

Fotografie: onbekend

Flaconontwerp: Fabien Baron vanzelfsprekend in samenwerking met Madonna

Exclusiviteit in de wereld van parfums wordt door internet steeds meer een wassen neus. Ici Paris XL claimt dat het voor Nederland alleen de eerste geur van Madonna in zijn assortiment heeft. So what, denk ik dan. Niets makkelijker om ‘bij ons’ (nog) niet verkrijgbare geuren te bestellen via internet.

En wat wordt er eigenlijk tegenwoordig nog verstaan onder exclusief? Madonna is het zeker niet gezien celebrity fragrances eigenlijk over hun hoogtepunt heen zijn. Nu pas lanceert ‘the queen of pop’ Truth or Dare. Waarom? Ze is al vaker benaderd, maar geen enkele producent kon haar garanderen dat haar ‘van nature’ dure parfumsmaak niet opgeofferd zou worden aan een massmarket-smaak. Coty wel.

De geur is genoemd naar haar docudrama uit 1991 waarin ze de fan een kijkje achter de schermen gunt tijdens haar Blind Ambition-toernee. Ook niet echt origineel.

Dan de draai die ze ‘geurtechnisch’ aan de naam geeft: ‘Truth: tweeledigheid. Zonde is mijn tweelingzus. Tegenpolen stoten elkaar af en trekken elkaar aan. Dare: het onderliggende blootleggen. Oneindig veel mogelijkheden. Binnen dit spanningsveld ligt onze ware ik’. Tja. Ik zou dan zeggen: Truth ánd Dare, anders kun je die dualiteit nooit ervaren, en het onderste niet naar boven halen.

Over geuren in het algemeen zegt ze: ‘Er is iets primitiefs en mystieks aan onze reukzin. Geuren roepen herinneringen, nostalgie op, laten ons dromen en fantaseren. Ik ben altijd al geobsedeerd geweest door geur en ik wil al jaren iets persoonlijks creëren dat een uiting is van mijzelf, maar waar anderen zich ook in kunnen herkennen. Iets klassieks en tijdloos, maar toch modern. Mijn oudste herinnering aan mijn moeder is haar geur. Die draag ik overal bij me. Ze rook altijd naar gardenia en tuberoos. Een bedwelmende combinatie. Vrouwelijk en mysterieus. Ik wilde die geur reproduceren, maar met een fris en vernieuwend tintje. Eerlijk maar toch gedurfd. Vandaar de naam Truth or Dare’.

Ook niet echt een originele kijk van iemand berucht om haar zorgvuldig geplande onorthodoxe levenswandel. En dan de presentatie. De foto: knap dat je er als fiftysomething nog zo jong en ‘dubbel’ kunt ogen. Maar dit ‘dubbelportret’ is geen verbeelding van de ‘Madonna Truth’ zoals ze zich aan ons presenteert en haar tweelingzuster ‘Madonna Dare’. Gewoon twee keer Madonna.

De flacon: ‘Luxueus en klassiek, een prachtig kleurenpalet van goud en wit, een perfecte combinatie van elegantie en verfijning met een gedurfd tintje. Het witte deel van de flacon en het logo staat voor waarheid en spiritualiteit. De verrassende kralenversiering geeft het een pikante touch’. Heel eerlijk: zal wel, maar ik had meer verwacht. Voor het geld hoeft ze het niet te doen, dus waarom niet over the top uitgepakt én ingepakt. Een presentatie waarin bling bling samenvloeit met handwerk en dan bijvoorbeeld in een oplage van 999 – teken van duivel, de tweelingbroer van Zonde – voor 999 dollar. Slaat het aan, er zijn er zo 9999 en nog meer bijgemaakt. Laten Madonna’s diehard-fans het afweten, kan ze nog altijd antwoorden met: ‘Niemand begrijpt echte verfijning meer’ en de niet verkochte flacons uitdelen aan vrienden en bekenden.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Dan de geur. Er bestaat een site – www.celebrity-scents.com – die via het ‘horen-zeggen-schrijven’-circuit categoriseert welke ster welke geuren gebruikt. Hieruit blijkt dat Madonna als favorieten heeft (in chronologische volgorde): Fracas (1949) Robert Piguet, Estée Lauders Youth Dew (1953), Fleurissimo (1972) van Creed, Lily of the Valley van Penhaligon’s (1975), Tubéreuse Indiana (1980) weer Creed, Eau d’Hadrien en Folavril – beide 1981, beide Annick Goutal. Premier Figuier van L’Artisan Parfumeur (1994), Spring Flower van Creed, Grand Amour van Annick Goutal (beide1996) en Hypnotic Poison (1998) van Dior. Wat kunnen we hier uit opmaken?

Naast fris-groene, voorjaarsachtige geuren en enkele oosterse elixers, gaat Madonna’s voorkeur uit naar klassieke, volle bloemengeuren opgebouwd rondom – inderdaad – tuberoos en gardenia. Niche-klassiek dus. En deze combinatie blijft bij haar ook traditioneel, geen ‘hippe ingrediënten’ zoals gember, zoals zoethout, die Truth or Dare een gedurfde toets kunnen geven.

De totaalindruk: ‘koppiggroene’ sensuele gardenia (foto) die zich mengt de übersexuele tuberoos. Dit verleidingsduo staat garant voor een romige, boterachtige maar bovenal erotische zachtheid die iets meer nodig heeft om saaiheid en ‘gladheid’ te voorkomen. Daarom wordt om de bloemennoot te verlevendigen jasmijn, oranjebloesem en lelie toegevoegd. De eerste is zonnig en toch sensueel, de tweede is zonnig, fris en toch sensueel, de derde overrompelend sensueel. De afronding versterkt de romigheid van de tuberoos en de sensualiteit van de andere bloemen: benzoëhars, vanille, ‘gekaramelliseerd amber’ (is volgens mij een ambernoot met vanille) en musk.

Qua rijkheid, volheid en boodschap komt Truth or Dare wat recente lanceringen betreft in de buurt van Tom Fords Violet Blonde en Jasmin Rouge (2011). Alleen, heeft Madonna voor een lagere prijspositionering gekozen. Jammer. Als ‘queen of celebrities’ moet je eigenlijk ver boven je concollega’s uitstijgen, een kaartje voor een concert van haar zweeft ook rond de 75-100 euro naar ik heb begrepen. Het leuke dan weer wel: je hebt een nichegeur voor een ketenparfumerie-prijs.

Eén ‘geluk’ voor haar: de eerste geur van haar directe celebrityconcurrent – Lady Gaga – wordt voor de onderste kant van de markt gereserveerd.

RUIK & VERGELIJK

Ben benieuwd hoe Truth or Dare het gaat doen. Dat het niet gemakkelijk is om de gevaarlijke tuberoos-gardenia-combinatie populair te maken bij een groter en jonger publiek blijkt wel uit Versace’s Blonde (1995) en Jean Paul Gaultiers Fragile (1998): niet echt gelukt. Beide zijn trouwens geïnspireerd op de tuberoosklassieker: Fracas van Robert Piguet. En uit onderstaande lanceringen blijkt dat tuberoos en gardenia toch echte ‘nichebloemen’ zijn, die meestal samen in geuren worden verwerkt omdat de laatste met haar sensualiteit de erotiek van de eerste tempert.

Isabeay Gardénia (1924)

Chanel – Les Exclusifs – Gardénia (1925)

Annick Goutal Tubéreuse (1984)

Annick Goutal Gardénia (1989)

Serge Lutens Tubéreuse Criminelle (1998)

Frederic Malle Carnal Flower (2000)

Michael Kors Michael (2000)

Marc Jacobs Marc Jacobs (2001)

Il Prvfumo Gardenia Royal (2004)

Jo Malone Vintage Gardenia (2004)

Parfumerie Générale N°17 Tubéreuse Couture (2006)

Estée Lauder – Private Collection – Tuberose Gardenia (2007)

Tom Ford – Private Blend – Velvet Gardenia (2007)

By Kylian Beyond Love (2007)

Thierry Mugler – Miroir Miroir – A travers le Miroir (2007)

Guerlian – L’Art et la Matière – Cruel Gardénia (2008)

Prada Infusion Tubéreuse (2010)

Histoires de Parfums Tubéreuse Trilogie (2010)

L’Artisan Parfumeur Nuit de Tubéreuse (2010)

Mona di Orio – Les Nombres d’Or – Tubéreuse (2011)