GEURENGOEROE

DE FRISSE SCHADUW VAN LELIES OP DE HUID

Jaar van lancering: 2012

Laatst bijgewerkt: 18/04/12

Neus: Thierry Wasser

Ik geloof dat ik niet de enige ben die de lelie parfumtechnisch voornamelijk associeert met een zware, bijna verstikkende geur, gelijk wierook, vaak te ruiken op begrafenissen én bruiloften. Niet dat het onaangenaam is, maar gewoon te veel. Heb eigenlijk zelden een leliegeur geroken die licht én luchtig is én straalt als een zachte zon die na een verfrissende regenbui weer tevoorschijn komt om het leven, de huid en de neus te strelen.

Lys Soleia geeft me dat gevoel wel. Sterker, Thierry Wasser verkeerde tijdens de samenstelling in bijna dezelfde sfeer: ‘Een geurtuin gehuld in frisheid en gestreeld door de zon die ons te midden van de natuur brengt’. Guerlain merkt terecht op dat Lys Soleia doet denken aan Ylang & Vanille uit 1999, het jaar waarin het parfumhuis ons met een kwintet voor het eerst trakteerde op ‘lente- en zomergeuren die je meenemen op het geurende pad van de geïnspireerde parfumeur, de weg verkennend tussen lachende akkoorden van bloemen, fruit, gebladerte en plantensappen’ – het uitgangspunt van Aqua Allegoria.

Alleen was Ylang & Vanille (heb die nog steeds in mijn collectie, wil wat zeggen) wat simpeler, minder gelaagd doordat de nadruk lag op het verhogen van de sensualiteit van ylang-ylang door vanille.

Lys Soleia is als het ware een uitgepuurde versie van Ylang & Vanille. Alsof je een orangerie betreedt waar Thierry Wasser liefdevol witte bloemen – met de lelie als hoofdattractie – besprayed met een mist van groene, frisse noten om te ervaren wat het olfactorische effect is, want zo ziet hij de Aqua Allegoria-serie: ‘Een terrein voor de onderzoekende parfumeur en geurverzamelaar die met respect de natuur disciplineert door kunst’. En dat in volle vrijheid zonder remmen: ‘In genre, in stijl, in draagbaarheid’.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Mooi gezegd en mooi uitgevoerd. Je ruikt de sensuele lelie eerst omringd door de ‘zurige zeste’ van bergamot en citroen, groen gemaakt door ‘knapperig’ palmblad.

Deze frisheid blijft de hele geur present, ondanks dat de lelie zich laat vergezellen door de nog sensuelere ylang-ylang en nog nog sensuelere tuberoos, ondanks de basis van vanille en musk die samen het gevoel moeten oproepen van warm zand. Het effect aldus Guerlain: ‘Een spel van licht en schaduw dat een moment van frisheid onder een boom, beschut tegen de zon oproept. Een moment van genot en zachtheid alsof de natuur zelf een pauze inlast’.

En dat heel bescheiden, het is alsof je een schaduw van de lelie op je huid draagt. Maar wat voor Lys Soleia geldt, gaat ook voor de andere Aqua Allegoria’s samengesteld door Thierry Wasser op: ze richten zich meer op de vrouw dan op de man. En dat is jammer: want ook de man gevoelig voor verfijnde geuren heeft recht Aqua Allegoria’s van zijn hand. Ik kan niet wachten op een variatie waarin galbanum door Wasser wordt verkend – Galbanum Grandioso bijvoorbeeld?

RUIK & VERGELIJK

Dat de pure leliegeur het ‘moeilijk’ heeft, blijkt wel uit de geringe oogst van de laatste jaren. En even voor echte ‘parfumdetectives’: men zegt dat niet Jean Paul Guerlain, maar Mathilde Laurent de neus achter Ylang & Vanille is. Als dat zo is, dan heeft ze als huisparfumeur van Cartier, deze geur als vertrekpunt genomen voor haar Baiser Volé.

Donna Karan Gold (2007)

Van Cleef & Arpels – Collection Extraordinaire – Lys Carmin (2009)

Ineke Gilded Lily (2010)

Givenchy – Harvest Collection – Amarige L’Ylang-Ylang des Comores (2011)

Cartier Baiser Volé (2011)

Calvin Klein Beauty (2011)