G&T FOR THE BYT
OFWEL GIN & TONIC FOR THE BRIGHT YOUNG THINGS
Jaar van lancering: 2011
Laatst aangepast: 04/01/12
Neus: Olivier Cresp
Ik wou onlangs stamppot zuurkool maken. Als extra voeg ik altijd laurierblad, kruidnagel en jeneverbes toe. Maar ik was door mijn voorraad jeneverbes heen. Dus ik naar Appie Hein; verkoopt ze niet meer. Ik naar de Gebroeders Koeiedoder in de Amsterdamse Pijp, een bekend ‘kruidenadresje’.
Blijkt die al jaren geleden zijn deuren te hebben gesloten. Uiteindelijk slaagde ik bij een ouderwetse drogisterij in de Nieuwmarktbuurt. Waarom toch deze zoektocht naar jeneverbes? Omdat het zo’n lekkere donker-kruidige noot (die toch heel etherisch en luchtig is) geeft aan gerechten.
Jeneverbes wordt in de parfumerie over het algemeen gebruikt om een geur een koel-kruidige injectie te geven en de laatste jaren voor een ‘sterke drank’-indruk.
Met name die van (London dry) gin, de Engelse ‘overgeparfumeerde’ variant op de Nederlandse jenever (als je juniper ‘vernederlandst’ krijg je jenever). Is ook de bedoeling van Penhaligon’s Juniper Sling die is namelijk geïnspireerd op London dry gin én de Bright Young Things die het héél véél dronken tijdens het interbellum; de fashionable, trendsettende en bohemienachtige elite.
Die verzamelden zich in de jaren twintig in allerlei alternatief-hippe uitgaansgelegenheden. De belangrijkste gangmakers waren onder meer – een van mijn favoriete persoonlijkheden uit de vorige eeuw – Nancy Mitford (schrijfster van onder meer Love in a Cold Climate, Pursuit of Love en portretten van Madame de Pompadour en Frederik de Grote), Cecil Beaton (fotograaf, schilder, set decorator en man met heel veel smaak; hij deed onder meer de kleding voor My Fair Lady – 1964 – met Audrey Hepburn) en Evelyn Waugh (het bekendst van zijn boek Vile Bodies uit 1930 waarin hij deze scene beschrijft).
Deze wereld komt mooi tot leven in het vaak hilarische boek The Mitfords Letters Between Six Sisters uit 2007. En ook zo waar in Juniper Sling. Alleen minder alcoholisch – te weinig jeneverbes naar mijn smaak – in de opening, dan je hoopt.
En hoewel de geur in zijn traject van opening naar basis goed te volgen is, heeft Juniper Sling niet veel ‘staying power’ en is het eindresultaat anders dan je afgaande op de ingrediënten zou verwachten: vetiver in samenwerking met ambrox neemt de overhand.
Dus had voor mij de geur Vetiver Sling mogen heten. En is het welbeschouwd een erg toegankelijke en makkelijke geur verpakt in een ‘gedegen vintage-adres’. Met andere woorden: Vetiver Sling had ook de nieuwe frisse en relaxte geur van Giorgio Armani, Yves Saint Laurent of Gucci kunnen zijn.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Oink, inderdaad een energieke eruptie van jeneverbes (foto) die is als een vallend ijsklontje in een glas gin. En, verdomd, engelwortel en sinaasappelbrandy neem je op de achtergrond lichtjes waar. Laatste linkt zich mooi met kaneel. In de tweede helft staat de jeneverbos zijn plaats af aan kardemon.
Gaan eerst nog samen op met op de achtergrond – heel goed ruiken! – leer en het iets duidelijker waarneembare iris. De zwarte peper ontgaat me. Niet de basis van Juniper Sling waarin de transformatie plaatsvindt, waarin de ‘gin’ verdwijnt in een stevig vetiver- en ambroxnoot begeleid door – origineel – bruine suiker en ‘zwarte kers’. Die geven een subtiele zoetige nuance. Maar om die te ontwaren, daarvoor moet je wel een hele scherpe en verfijnde neus hebben.
RUIK & VERGELIJK
Jeneverbes ruik je heel mooi en duidelijk in:
Versace The Dreamer (1996)
En ruikende aan Juniper Sling moet ik heel erg denken aan:
Creed Vetiver Original (2004)

