PAS OP! PARISIENNE IS EEN EXTREME BUI!
Jaar van lancering: 2011
Laatst aangepast: 09/05/11
Neus: onbekend
Zeggen ze bij Yves Saint Laurent over de nieuwste Parisienne-variatie: ‘Het is rock. Het is vintage. Het is verzengende hitte. Het is verleiding. Het is mysterie. Het is erotiek’. Geurengoeroe zegt: rock en vintage in combinatie met geur, is dat nu echt Yves Saint Laurent? Niet eerder een moedwillige poging om het merk (na het overlijden van de couturier in 2008) een meer jonger en een minder 35+vrouw-gevoel te geven? Daar waren alle andere huizen toch al mee bezig?
Verzengende hitte… ook zo iets. Niet echt Yves Saint Laurent. Verleiding, mysterie en erotiek, prima. Moet je wel geloven dat geur over krachten beschikt die dit allemaal weet op te roepen. En dan de naam: Parisienne à l’Etrême… Hoe doe je zoiets? Zullen we dat maar aan Kate Moss overlaten? Kunnen we ondertussen gewoon genieten van deze intense interpretatie van Parisienne.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het opvallende vinylakkoord in de opening van Parisienne – opgeroepen met aldehyden – wint door wierook (origineel voor een opening) direct aan diepte. Mooi. Nog mooier: de zwarte bes-noot lijkt hierdoor zowaar sensueel te worden. Het hart moet dus ook extremer. Dat betekent in dit geval een nog intensere ontmoeting tussen de overvloedige damascena-roos (foto) en het zoete, haar hierdoor definitief onschuld verliezende viooltje.
De basis van Parisienne à l’Etrême laat deze bloemenweelde nog intenser nagalmen, door nog meer patchoeli, nog meer suède en nog meer musk. Vol, extreem roos-zoet met mooie rokerige-leer nasleep. Wat mij betreft is dit dé Parisienne-versie.
RUIK & VERGELIJK
Kan er maar een zijn:
Yves Saint Laurent Parisienne (2009)
Meer zin in een klassieke versie op de roos en Parijs:
Yves Saint Laurent Paris (1983)
GEURENGOEROE 