GEURENGOEROE

‘DE MOOISTE VROUW VAN HET OUDE EGYPTE’

Jaar van lancering: 2011

Laatst aangepast: 07/06/11

Neus: Pierre Bourdon

Concept: Annie Vannier

Romea d’Ameor eert met zeven parfums vrouwen ‘die geschiedenis hebben geschreven’ en waardoor, aldus het merk, het een eerbetoon aan de vrouw en daardoor aan de draagster van deze geuren is. De op een na ‘oudste’ vrouw in dit rijtje is Nefertiti, vrouw van de Egyptische farao Achnaton, uit de 18^de dynastie (14^de eeuw voor Chr.). Ze was ‘ook nog’ halfzuster van Tutanchamon. Het allerbelangrijkste: ze wordt beschouwd als de mooiste vrouw uit de oudheid. Waar of niet? Daarover kun je eigenlijk niet discussiëren gezien er weinig ‘natuurgetrouwe’ afbeeldingen resteren van andere beauties uit deze tijd – zelfs niet van Hatsjepsoet en Cleopatra, die andere mooiste vrouwen uit de oudheid.

Van Nefertiti dus wel, waarvan haar buste getuigt in het Neues Museum in Berlijn. Dat ze bij geboorte al verdomde aantrekkelijk moet zijn geweest, zou blijken uit de betekenis van Nefertiti: ‘de schone is gekomen’. Nefertiti schijnt zich volgens Romea d’Ameor graag in parfums te hebben gehuld. Afgezien van persoonlijk genot, had ze hiermee een ander doel: om haar betoverende werking op anderen te verhogen. Daarnaast moesten deze eilixers ‘de rijkdom weerspiegelen van de essentiële oliën geoogst in haar rijk én als ambassadeurs dienen tot ver over de grenzen’.

Of dit ook waar is? Er zijn boeken vol over geschreven over het parfumgebruik in het Oude Egypte, maar die gingen nooit specifiek over een persoon, maar meer over de religieuze functie van parfums (en farao’s en hun vrouwen werden vaak als goden aanbeden, dus). Wat ik niet alleen niet snap: waarom is de naam van deze geur in meervoud geschreven, het betreft toch alleen Nefertiti?

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

De geur is dus niet gebaseerd op het Oud Egyptische parfumgebruik, maar een fantasievolle interpretatie. Wel fijn: slechts één applicatie van Les Souveraines d’Egypte volstaat om ‘een rustgevend en sereen gevoel van welbehagen’ op de draagster te laten neerdalen. En het lijkt wel of Pierre Bourdon het beste in zich naar boven heeft gehaald. De geuren die hij maakte Romeo d’Ameor lijken een ‘verniching’ en verfijning van hetgeen hij in het masstigesegment deed: Shiseido’s Feminité du Bois (1992) en Dolce Vita van Dior (1995).

Vanaf het begin heeft Les Souveraines d’Egypte een lichte gourmandnoot. En begint zoetsappig door passievrucht en lychee die ruimte maken voor een klassiek boeket van roos en jasmijn ‘teder’ gemaakt door magnolia en orchidee (welke is onduidelijk). Deze bloemen worden in de basis ondergedompeld in een zoet-poederig bad van kokos, eiwitschuim, vanille, amber en musk. Vetiver en iris zorgen voor de aardse noot. En je moet goed ruiken om laatste twee te ontwaren tussen de gourmandnoten. Heel elegant, maar Les Souveraines d’Egypte had voor mij wat transparanter, wateriger gemogen. De Nijl had er als het ware mogen doorstromen…

RUIK & VERGELIJK

Meer weten of Romeo d’Ameor? Zie:

Romea d’Ameor Les Maîtresses de Louis XIV (2007)

En wil je een reisje langs de Nijl maken, probeer dan:

Hermès Un Jardin sur le Nil (2005)