PARFUMPERFECTIE
Jaar van lancering: 2005
Laatst aangepast: 04/12/10
Neus: Linda Pilkinton (foto onder)?
Ik doe een voorspelling: champaca wordt dé nieuwe bloem in geuren. Want laten wel wezen: de exotische frangipane en tiaré is nu wel van alle kanten belicht. Het mooie aan champaca: hoewel ook tropisch, zoet en ‘fluwelig’, toch licht door zijn groene ondertoon. Het lijkt wel alsof over de bloem 24/7 een verfrissende regen valt, die het zwoele accent lichter maakt.
En dat maakt haar tot perfecte bondgenoot van groenfrisse bloemen als fresia en lelietje-van-dalen. Dat blijft zelfs als je haar een volle onderlaag geeft van bijvoorbeeld ylang-ylang, harsen en vanille. Champaca van Ormonde Jayne is voor mij parfumperfectie. Ik krijg een soort ‘ouderwets Annick Goutal-gevoel’ (iets dat ik tegenwoordig niet vaak meer heb) omdat…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
… de eigenheid van de bloem blijft gerespecteerd. Overdreven gesteld: deze Champaca is een verbetering – laat god het niet horen – van de natuur. Waan je in een oerwoud vol met dierengeluiden en ondoordringbaar groen. Je ‘voelt’ een mist van fris-zwoele neroli en opwekkend roze peper.
Daarna een groenachtige bamboe-noot waarachter de champaca zich eerst verschuilt om zich daarna in volle glorie te presenteren. Het effect: de (tropische) zon begint door het gebladerte te schijnen, het sensuele aroma verspreidt zich maar niet te heftig – het lijkt alsof de regendruppels blijven plakken op de champaca-bloesems (foto). En dit fris-zwoele idee blijft gewaarborgd door fris-groen fresia. Prachtig is ook de afronding met ‘stomig’ basmati-rijst.
En toch wordt Champaca hierdoor niet klef en desert-gourmand-achtig. Samen met groene thee resulteert dit in een versterking van het tropische regenwoud-gevoel.Heel merkwaardig: de zwoelheid van champaca wordt hierdoor getemperd en – even merkwaardig – weer versterkt door ‘melkig’ mirre en musk. Heel knap: geen houttonen te bekennen, terwijl champaca zo harmonieert met sandelhout. Alleen de bloemen, het groen en de mist tellen.
RUIK & VERGELIJK
Champaca (michelia champaca) is verwant aan de magnolia en groeit nu in Zuid-Oost Azië. De geur van de prachtige beige-oranje bloesems is zo sterk (op honderden meters al te ruiken) dat één bloem volstaat één vertrek te parfumeren. Ook de reden dat slechts één bloem als corsage of haartooi wordt gedragen door vrouwen.
Net zoals ylang-ylang in Azië veel gebruikt in guirlandes die ook boven bruidsbedden worden gehangen… u snapt wel waarom. De geur schijnt de sensuele en seksuele prikkels te stimuleren. Kan ik me iets bij voorstellen. De geur heeft namelijk iets ‘blond-femme-fatalerigs’. Zwoel, ‘gevaarlijk’ en bovenal bloemig zonder te vol, te romig te worden. En nooit ordinair.
Champaca is in geuren meestal onderdeel van een heel uitgebreid bloemenboeket en daarom niet zo makkelijk te herkennen. Zoals:
Dior J’adore (1999)
Calvin Klein Euphoria (2005)
Salvatore Ferragamo Incanto Bloom (2009)
‘Pure champaca’:
Comme des Garçons Luxe Champaca (2007)
Jean Patou Sira des Indes (2007)
Space NK Champaca (2008)
Tom Ford – Private Blend – Champaca Absolute (2009)

