OUD HOUT ‘GEHAKT’ MET EUROPESE HAND
Jaar van Lancering 2009
Laatst aangepast: 20/04/10
Neus: Francis Kurkdjian
Deze tekst is geschreven door Erik Zwaga en Maria van Geuren
Niet geïnteresseerd in de herkomst van oud? Scroll dan vier alinea’s verder. Oud (agar, aquillaria) is een snel groeiende houtsoort uit Zuid- en Zuid-Oost Azië. Dit ‘hout van de goden’ werd het eerst ontdekt in de driehoek begrensd door de Bengalen, Hong Kong en Nieuw Guinea. Diverse soorten van dit geslacht groeien in verschillende delen van de wereld. Aquilaria agallocha voornamelijk in India, Aquilaria malaccensis in Maleisië (met name in jungle van Terenggan en Pahang), terwijl Aquilaria crassna Indo-China als habitat heeft.
Aquillaria wordt gebruikt voor medische doeleinden door het te koken in water. Het extract hieruit is multi-inzetbaar: weert koorts, voorkomt maagstoornissen, is laxerend en windafdrijvend. Ook efficiënt in de behandeling van huidziekten, bronchitis, astma en reuma. Tevens opgenomen in Tibetaanse formules voor medische wierookstokjes. Waar het, net zoals in aromatherapie, wordt ingezet voor de behandeling van depressies, voor meditatie en ontspanning. Oud is een onvermijdelijk onderdeel van attar, ofwel Arabische parfumolie. Omdat oud-olie niet irriteert (gewonnen door destillatie, of het smelten van de ‘rozijnen’) kan het rechtstreeks en onverdund op de huid worden aangebracht of toegevoegd aan een parfumcompositie.
Oud is nog niet zo ‘en vogue’ in westerse parfums. De reden: het is in eerste instantie te medicinaal – en dat vinden we (nog) vreemd. Maar geef het een kans, het loont zich. Na een kwartier is de scherpte weg en treedt de verdieping op.
Heel mooi aan oud: het wordt steeds meer ‘zichzelf’ als het doordringt in de huid waar het zijn sensaties onthult. De karakteristieke geurnuance is voor velen niet direct wat je noemt aantrekkelijk. Denk: muffe oude bibliotheek, nat zompig leer, lades van antieke kasten. Het winnen van dit ‘zwarte goud’ is een tijdrovend en delicaat proces vandaar dat het nog een niche-link heeft. Hoewel hier bekend geworden door huizen met een sterk Arabische basis – Pierre Montale en Amouage – wordt oud steeds hipper omdat het Westen, na meer dan twee decennia van gourmandverleiding onder aanvoering van Thierry Muglers Angel (1992), klaar is deze nieuwe sensatie tot zich te nemen.
Na Tom Ford is Romano – kleinzoon van Nina – Ricci de tweede westerling die oud (in zijn Juliette Has A Gun-collectie) verwerkt. En deze Arabisch getinte Juliette is mooi. Midnight Oud is niet woest en ongepolijst zoals in vele Montalegeuren. Het is een geslepen diamant, aangepast aan de Europese smaak: een verfijnde, geconfectioneerde versie van het ‘klassiek-medicinaal’ ruikende oud.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Vanaf het moment dat je deze als chypre omschreven geur opent, treedt de betovering op… zie – vive le cliché – je zweven op een tapijt naar het Nabije Oosten waar vrouwen mysterieus en intrigerend achter hun sluiers hun geheim bewaren van Midnight Oud. De Arabische geest komt uit de fles in al zijn glorie met een flinke dosis oud en bergamot. Eerste associatie: een antieke kast met lades vol verborgen kersenbonbons.
Deze chocolade-nuance wordt begeleid door flarden patchoeli die met amber en saffraan, het comfort geven van een warme deken terwijl je zweeft door een mystiek woud van oud. Hoe dieper je er doordringt, des te intenser de ervaringen.
Leernoten (foto) nodigen je uit verder te gaan…. stijg dus op vanuit het bos op je barokke tapijt onder een zachte regen van vanille en sandelhout. Hoe hoger je zweeft, hoe rijker het oud in Midnight Oud zich openbaart en versmelt met Marokkaanse roos omringd door geranium. Het effect: Midnight Oud wordt zoeter, sexy. Een ding is zeker: je wilt niet meer naar huis, je wilt blijven vliegen – vive le cliché.
RUIK & VERGELIJK
De zeldzaamheid, grote vraag én risico’s die werknemers lopen tijdens het oogsten maakt van oud eigenlijk goud: de waarde wordt geraamd op anderhalf maal dit edelmetaal – vandaar de bijnaam. Weet ook dat zuivere oud-olie nog maar zelden wordt aangeboden op de markten van Bangkok en Bombay. Het merendeel is al verdund vóór het verlaten van het productiegebied. Voor het ‘Parijs‘ bereikt is het door de handen van tenminste tien handelaren gegaan wat de zuiverheid niet ten goede komt.
Montale Black Aoud (2007)
Tom Ford – Private Blend – Oud Wood (2007)
L’Artisan Parfumeur Al Oudh (2009)
Le Labo Oud 27 (2009)

