ALS JE ZOEKT NAAR EEN VOLLE BLOEMENGEUR
DIE RUIKT ALS ‘HET PARFUM DER PARFUMS’
Jaar van lancering: 2001
Laatst bijgewerkt: 13/12/09
Neus: Jean-Claude Ellena
Art director campagne: Thierry Baschmakoff
Flaconontwerp: Thierry Baschmakoff
Tien jaar geleden had bijna niemand in de reguliere parfumerie ervan gehoord, en nu schieten ze als paddenstoelen uit de grond: geuren van zogenaamde niche-merken die in presentatie en distributie zich bewust afzetten van de zogenaamde prestigegeuren – de Chanels, de Diors, de Givenchy’s, de Guerlains – verkocht in de parfumerieketens.
Ook het in 2000 door art director en Thierry Baschmakoff en neus Jean-Claude Ellena opgerichte The Different Company – beetje flauwe naam om te aan te tonen dat je anders tegen de zaken aankijkt, maar dit terzijde, het levert in ieder geval mooie geuren op – behoort tot deze categorie. Hun doel: het creëren van exclusieve parfums opgebouwd rondom één hoofdingrediënt, die verpakt in een opvallend moderne hightech vormgeving, worden verkocht op selectieve punten wereldwijd.
Wat hun kijk ook bijzonder maakt is dat hun geuren niet aan geslachtsdiscriminatie doen – typisch niche trouwens. Want volgens The Different Company bestaan er geen typische mannelijke of vrouwelijke parfums. Ruikende aan Bois d’Iris en Rose Poivrée (beide ook uit 2001) zullen veel mannen – hoe hip en parfum ruimdenkend ook – het daar in eerste instantie niet eens zijn.
En dat geldt helemaal voor Osmanthus, die werd gecomponeerd met een Chinese tuin in gedachten waar deze osmanthus overdadig bloeit. Is zelfs voor heel veel vrouwen te veel. Toch moeten mannen en vrouwen geïnteresseerd in de pure essentie van solifleur-parfums kennis maken met deze geur omdat de osmanthus vanwege de kostbare extractiemethode in puur natuur-vorm niet vaak in parfums wordt verwerkt.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Osmanthus heeft zijn in oorsprong in China en Japan, maar bloeit nu ook veel in het Middellandse Zee-gebied. De geur die de zilverwitte en goudoranje bloesems verspreiden wordt door kenners ook wel omschreven als ‘parfum der parfums’. Krachtig, exquis met de zoetheid van pruim en rozijn. ‘Tegenstanders’ menen een zweem van poep te herkennen. Als je ruikt aan L’Extrait d’Annick dan ga je hier een stuk in mee. Maar dat vinden velen nu juist zo lekker. Beetje weeig, beetje musk-dierlijk…
Hier voegde Ellena aan toe in de opening: groene bladeren, bergamot, sinaasappel, mandarijn. Hier voegde Ellena aan toe in het hart: roze peperkorrel en roos. En voor de basis selecteerde hij hooi, musken synthetisch castoreum, ofwel bevergeil. Gaat mooi samen met de sensuele, zeg maar erotische kant, het poepfacet als je wilt van osmanthus.
RUIK & VERGELIJK
Er zijn weinig geuren waar de osmanthus in haar volle glorie bloeit. Vaker vormt ze een onderdeel van een boeket – zoals in Chopards Wish en Jungle van Kenzo, beide uit 1997 – dan dat ze een prominente rol opeist. Dat laatste gebeurt wel in:
Annick Goutal L’Extrait d’Annick (1980, 2003)
Paco Rabanne Ultraviolet (2000)
Hermès – Hermessence – Osmanthe Yunnan (2005)
Parfum d’Empire Osmanthus Interdite (2007)
Serge Lutens Nuit de Cellophane (2009)
GEURENGOEROE 