HEILIG WIEROOK DAT ‘FETISH’ WORDT
Jaar van lancering: 2007
Laatst aangepast: 01/10/09
Neus: Isabelle Doyen, Camille Goutal
Wierook: in pure vorm vaak te overweldigend. Daar kan iedereen over mee praten die een kerkdienst heeft bijgewoond. Is eerder sprake van een walm die als een verstikkende wolk op de gelovigen neervalt dan het neerdwarrelen van een subtiel, hemels parfum. Je begrijpt dan direct waarom volgens verhalen wierook in het verleden – met name ten tijde van de middeleeuwen – zo populair was. Het verdrong de stank van bijeengedromde gelovigen in kerken die inspiratie en een schuilplaats zochten tijdens hun lange reis naar het beloofde land gedurende de kruistochten.
Op een andere manier is wierook – dat door alle oude culturen bij godsdienstige erediensten werd gebruikt – sterk verbonden met de kaholieke kerk: naast goud en mirre (ook een soort wierook) werd het door de drie wijzen geschonken aan het babietje dat in zijn mid-thirties voor de mensheid stierf aan het kruis. Zijn naam: Jezus van Nazareth. Door deze ‘gelovige’ associatie gebeurt het niet vaak dat een pure wierookgeur verschijnt. Gebeurt het, dan door een nichemerk. Zoals Annick Goutal. De reden: het huis is zoals zoveel andere op zoek naar de oorsprong van parfum.
En dan kom je automatisch in de voor veel westerlingen nog steeds verbeeldingsvolle wereld van het (Nabije) Oosten terecht. Daar vond Goutal de inspiratie voor een ‘pure’ wierookgeur geflankeerd door een mirre- en amberparfum. Het kreeg de naam Les Orientalistes, en brengt de weelde, het licht, de sfeer en de mysteries van dit gebied in kaart.
Zowel Encens Flamboyant als Ambre Fétiche en Myrrhe Ardente zijn androgyn en kunnen apart of in combinatie gedragen worden. Met Encens Flamboyant maak je de andere twee lichter. Met Ambre Fétiche maak je de andere twee warmer. En met Myrrhe Ardente maak je de andere twee zachter. En vergeet niet dat het woord parfum afstamt van profumo dat ‘door rook’ betekent… het gunstig stemmen van de goden door het verbranden van hout en kruiden dat naar de hemel steeg.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Een ode aan de wierook: mystiek, prikkelend en intens. De hartnoot bestaat uit ‘vieille église’-wierook met zijn warme en balsemachtige nuance kruidig versterkt met kardemom en nootmuskaat. Tenslotte wordt deze kerkwierook gloedvol door warm, gesuikerd en houtig mastiek – een wierookvariant al bekend bij de farao’s.
De totaalindruk: een rokerige geur die je de tijd moet geven zich te ontwikkelen. Pas na een half uur zijn alle ingrediënten met elkaar in balans en ruik je aan een parfum dat je niet meer alleen aan ‘kerk’ doet denken.
RUIK & VERGELIJK
Olibanum is een van de oudste wierookharsen. De naam is afgeleid van het Arabische al-lubán dat melk betekent – een verwijzing naar het sap met de melkachtige substantie dat na inkervingen uit de bast van de boswellia-boom stroomt. Anderen beweren dat het een samensmelting is van ‘huile de Libanon’, aangezien het vanuit dit land zijn weg naar Europa vond.
Olibanum wordt in de basis gebruikt om geuren te voorzien van een warme en rokerige noot. Logisch dat wierook – vaak een combinatie van olibanum en andere harsen – het goed doet in oosterse geuren. Pure wierookgeuren worden vaak als ‘too much’ ervaren. Zeg maar te veel kerk en tempel, en zijn dus een zeldzaamheid.
Toch zijn er geuren die met hun nadruk op wierook minder verstikkend zijn dan je verwacht. Goede voorbeelden: het door zijn te cleane uitstraling niet helemaal op zijn juiste waarde geschatte Nu van Yves Saint Laurent (2001) en Men2 van Comme des Garçons (2004).
Wil je Encens Flamboyant vergelijken met andere ‘pure’ wierookgeuren, probeer dan eens:
Serge Lutens Encens&Lavende (1996)
Giorgio Armani – Armani Privé – Bois d’Encens (2004)
GEURENGOEROE 