FEESTGEURTJE VOOR DE NIEUWE EN OUDE HIPPY CHIC
Jaar van lancering: 2008
Laatst bijgewerkt: 07/07/09
Neus: Annick Menardo
Flacon & verpakking: Research Studios
Foto flacon en verpakking: Stan Wolff
Als je niets wilt weten over Kenzo’s aller-allereerste geur, scroll drie alinea’s verder naar beneden. Opvallend: parfumhuizen vertellen, niet altijd de ware geschiedenis. Minder geslaagde operaties (ooit met veel tamtam aangekondigd) worden met uiterste precisie weggegumd. Vaak ingegeven door de marketing-angst dat mensen alleen aan succes willen ruiken, niet aan flops. Stom. Een ‘mislukt’ parfum maakt een merk scherper. Het wordt gedwongen zich af te vragen waar het nu voor staat en hoe de consument hem wil zien.
Ik zeg dit bij Kenzo’s parfumjubileum. Zoiets is natuurlijk reden voor een feestje en terugblikken. En dat doet Kenzo (zelf niet meer actief bij het merk betrokken). En met plezier! Alleen vergeten ze in het overzicht één geur te vermelden: Kenzo’s aller-allereerste (en geflopte) King Kong uit 1978. Jammer! Omdat deze geur een ongeschreven wet onderstreept: lanceer je een parfum op mondiaal niveau, don’t try to be funny.
De reden: consumenten zien een geuraankoop als een seireuwe aangelegenheid en willen dus ook serieus genomen worden omdat het bedrag dat ze moeten betalen ook relatief serieus is. Want parfum blijft een luxe-product. Daar kan geen kortingsoorlog van de elkaar beconcurrerende ketens tegen op!
King Kong, genoemd naar de aap die New York een tijdje onveilig maakte, was leuk en gewaagd. Even gewaagd als de naam van zijn winkel: Jungle Jap! Want de wereld was toen nog niet zo in trance – Pearl Harbour, oorlog, keizer Hirohito, weet je wel – als nu met alles wat op artistiek gebied uit het land van de rijzende zon komt. En het parfum was volgens ‘geurgetuigen’ ook gewaagd: King Kong rook naar banaan, bont, zweet en bloemen (helemaal hip nu). Was leuk geweest: deze geur in het kader van het 20jarig jubileum (of 30jarig zoals je wilt) weer te lanceren.
Peace ademt gelukkig de ongedwongen niet-gemarkete wereld van Kenzo voor hij beroemd werd. Zeg maar de nadagen van het hippietijdperk. Deze vrolijkheid zie je terug in de verpakkingen (!) van Peace. Want je kunt kiezen uit vier verschillende versierd met tekeningen die allemaal de vrije geest Kenzo’s begindagen verbeelden, zodat je als klant ‘je eigen favoriet kan kiezen’. Ofwel ‘een mengelmoes van inspiraties; een luchtige en dolle sfeer aan de hand van oude foto’s opnieuw bewerkt’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het kruid dat velen associëren met de jaren zeventig, schittert door afwezigheid in Peace: patchoeli. In zijn ‘pure’ vorm werd het toen ‘en masse’ gekocht door hippe vogels in winkels, nieuw voor Europa, opgezet immigranten uit het India, Indonesië en China. En dat is raar omdat patchoeli zowel veel in dames- als in herengeuren wordt verwerkt. Annick Menardo koos daarentegen voor een combi van klassieke ingrediënten die resulteert in een zachtzoet watertje voor beiderlei kunne.
Ik zeg hiermee niet dat de geur niet goed is: alle Kenzo-geuren hebben wel iets (met als absolute topper wat compositie betreft L’Eau par Kenzo uit 1997) en zijn in lijn met de filosofie van het merk – kun je niet van elk merk zeggen. Wat ook opvalt aan deze ‘bedwelmende alchimie’: Peace ruikt behoorlijk zoet.
Komt door de mix van tonkaboon, vanille en heliotroop (de bloem die van zichzelf al een vanille-honigachtige geur heeft). Dit ‘trio sucré’ smelt trouwens mooi samen met het cederhout en de musk. De in de ingrediëntenlijst vermelde genoemde ‘mandarino’ ruik je trouwens nauwelijks tot niets.
RUIK & VERGELIJK
Geurtjes gelanceerd omdat een huis zoveel jaar in het parfumvak zit, zijn eerder regel dan uitzondering. Het is ook een merkwaardige manier van zelffelicitatie waar – nog merkwaardiger – de klant nog voor moet betalen ook.
Moet je als aantoonbare fan toch eigenlijk cadeau krijgen! Onderstaande geuren vieren respectievelijk dat het merk 40, 170, 50, 180 en 85 jaar in het vak zit.
Yves Saint Laurent In Love Again (1999)
Guerlain Guerlinade (1998)
Givenchy Les Mythiques (2007)
Guerlain Les Quatre Saisons (2008)
Gucci Gucci by Gucci (2008)
GEURENGOEROE 