ODE OP DE VROUW
ODE OP DE CHYPRE
Jaar van lancering: 1979
Laatst bijgewerkt: 19/07/08
Neus: onbekend
Je hebt van die couturiers die na de eerste jaren van succes een beetje aan de rand van business blijven opereren. De reden: ze vinden het wel best zo. Ze hebben geen zin om een enorme financiële verplichtingen aan te gaan, geen zin om duizenden mensen in dienst te hebben. Want wat ze het liefst wilden, doen ze immers: het presenteren van couturecollecties die gewaardeerd worden door de pers en gekocht worden door vaste klanten. Jean Louis Scherrer (geboortejaar 1935) was zo’n couturier. Niet echt grensverleggend, niet echt de aandacht trekkend met rare fratsen buiten de couturesalons. Vakman zonder sterallures. En dat werd gewaardeerd met talloze klanten en vele Scherrerboutiques wereldwijd.
Groot was de verwondering in 1979 toen Scherrer een parfum lanceerde. En die werd tot nog grotere verwondering van parfumprofessionals ook nog eens een groot succes. Wat hieraan heeft bijgedragen, is de klassieke-strenge presentatie: we zien het moment supreme van het aanbrengen van een parfum treffend in beeld gebracht. Wat Scherrer eveneens tot een succes maakte, is natuurlijk de geur.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
In 1917 creëerde Francois Coty een parfum dat hij, om de sensaties die het bij hem opriep, noemde naar het eiland in de Middellandse Zee: Cyprus. Achteraf bleek Chypre zo revolutionair dat het een eigennaam werd in de taal van geuren en uitgroeide tot een nieuwe tak aan de parfumboom. Een chypre kenmerkt zich door een bergamot-opening en een exotisch hart (ylang-ylang, gardenia, magnolia, tuberoos) vervlochten met jasmijn en roos. Maar de nadruk ligt op de basis: vetiver, meer patchoeli en nog meer eikenmos die op een merkwaardige manier ook een link aangaan met de bergamot in de opening.
Het opvallende aan Scherrer: hierin ruik je geen exotische bloemen. In het hart worden jasmijn en roos vermengd met iris. Voorafgegaan door de frismakers mandarijn, galbanum, bergamot en – vernieuwend voor die tijd – zwarte bes. De basis beantwoordt in alle opzichten aan het chypreconcept. Lekker donker, lekker groen.
RUIK & VERGELIJK
Klassieke chypres zijn op dit moment niet echt populair in de parfumerie. Jammer! Want hou je van bloemen en sensualiteit, maar dan niet ondergedompeld in oosterse en zoete melanges? Hou dan eens een chypre onder je neus en ervaar de essentie van geuren diep verscholen in het bos. Hier vijf chypre-klassiekers.
Piguet Robert Bandit (1945)
Grès Cabochard (1959)
Estée Lauder Alliage (1972)
Rochas Mystère (1978)
Sisley Eau du Soir (1989)
GEURENGOEROE 