EEN MADEMOISELLE DIE GEEN ‘MADAMMETJE’ WIL ZIJN
Jaar van lancering: 2008
Laatst bijgewerkt: 14/04/09
Neus: Francis Kurkdjian
Fotograaf: Jean-Baptiste Mondino
Model: Agyness Deyn
Muziek: Miss Kittin
Waar herken je een goed ontwerper aan? Heel simpel: aan zijn eigen stijl, zijn eigen handtekening. Door wie of door wat hij zich ook heeft laten inspireren, in de details zie je direct wie het is. Chanel herken je ‘blind’ aan het zwarte kleine jurkje, het pakje, tas en schoenen. Yves Saint Laurent aan de smoking, exotisch kleurenpallet en dazzling avondjurken. En Gaultier aan zijn ophanglusje genaaid op de rug van het colbert, ‘zijn’ marinestrepen en natuurlijk zijn bustier.
Vooral dat laatste is zijn handelsmerk geworden. Geen collectie gaat voorbij of het corset zie je voorbij paraderen. Uitgesproken of slechts als detail, maar altijd met een knipoog. Want hoe serieus Gaultier zijn werk ook neemt – hiervan getuigen zijn couture – de modewereld zelf niet. Het maakt het leven leuker, maar het is not über-belangrijk – wat de modeglossies ook mogen beweren. Zie zijn nieuwste geur.
Pschitt…hmm…splaaaash…smaack…! Ma Dame (en niet Madame) stapt door het leven als door een comic strip! Snel, snel, snel. Ze kan ook heel snel veranderen. Met schaar transformeert ze in een paar tellen haar look. Van langharige moderne sirene tot kortgeknipte neojarentachtig-groupie van Jean Paul Gaultier. In Frankrijk heet die look ook wel garçonne. Die is voor Gaultier tijdloos en eigenlijk symbolisch voor zijn stijl: kleren krijgen een mannelijk of vrouwelijk toch door de manier waarop de vrouw zich kleedt.
Of zoals Gaultier het zegt: ‘De style garçonne is een manier van jezelf uitdrukken die verder gaat dan kleding. Het is een houding, het is een gedrag. Het staat voor vertrouwen in jezelf en in je sensualiteit hebben waardoor je op impertinente wijze kunt leven zoals je wilt. Ze breekt met de wetten van verleiding in de naam van vrouwelijkheid. Maar vrouwelijkheid die anders is zoals we het gewoonlijk kennen. Met humor en charme, zonder provocatie, zonder moraal. Ma Dame is niet een madame. Ze is mijn muze, ze amuseert mij want ze draagt kleren vrij van sociale en esthetische taboes. Voor deze geëmancipeerde vrouw is Ma Dame’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Aangezien Ma Dame met opzet is gemaakt voor de jonge vrouw ruikt de geur helemaal zoals een ‘jonge vrouwengeur’ anno nu moet ruiken: rood, fruitig, rozig, ‘muskig’. Francis Kurkdjian heeft dat vertaald met een strakke compositie volgens hem ‘als een scherpe zwarte streep over wit maagdelijk papier’. Hij omschrijft de totaalimpressie als krachtig, zacht en selecteerde hiervoor de volgende smaakmakers.
De opening: een superfrisse explosie van zure sinaasappel vermengd met grenadine. Vervolgens een bloemig hart die het houdt tussen roos en pioenroos (foto) en een zacht-fluwelig gevoel vrijmaken. Dan de klapper van de geur: een overdosis van musk vastgehouden door cederhout. Opgelet: het geheim van een succesvol parfum: een ingrediënt benadrukken. In dit Ma Dame’s geval: musk. Als je daar van houdt, dan heb je geluk; je waant je in een poederachtige, maar heftig aura. Als je daar niet van houdt, dan heb je het gevoel vast te zitten in een verstikkende wolk waar je niet uitkomt.
Dan is de sinds 2009 verkrijgbare Ma Dame Eau Fraîche-variatie (met meer nadruk op grenadine, sinaasappel plus toegevoegde framboos en roze grapefruit) een goed alternatief.
RUIK & VERGELIJK
Elk parfummerk heeft zijn eigen Ma Dame! Het recept: een geur die jong en vrolijk is dus heel veel rood fruit bevat, heel veel roze bloemen en in het hart afgerond met een licht sensueel spoor.
Yves Saint Laurent Baby Doll (1999)
Annick Goutal Quel Amour! (2002)
Cacharel Amor Amor (2003)
Gucci Envy Me (2004)

