GEURENGOEROE

ZO ZACHT ALS CUIR, ZOU RUIG ALS LEER

Jaar van lancering: 1936, 2007

Laatst bijgewerkt: 18/09/08

Neus: Calice Becker, Pauline Zanoni

Flaconontwerp: Lancôme

In het kader van de vintage-trend zet ook Lancôme zijn onderzoek voort naar ‘vergeten’ klassiekers uit het eigen archief. De naam voor deze exclusieve reeks heet La Collection en kende al Magie (1950), Sikkim (1971), Climat (1973), Sagamore (1985) en Mille et une Roses (1999).

En nu Cuir. Werd voor het eerst gelanceerd in 1936 door Lancôme’s oprichter Armand Petitjean. Alleen onder een andere naam: Révolte. Maar gezien de politieke onrust wereldwijd in die jaren, werd besloten tot een minder tot sociale verandering oproepende en opruiende naam.

Opvallend aan leergeuren: typisch mannelijk. Sterker: honderd procent macho. Chanel is in 1924 de eerste die met Cuir de Russie leer een vrouwelijke toets gaf.

Er gaat het verhaal dat ze op het idee voor haar leergeur is gekomen toen ze van haar amant de Russische graaf Dimitri Pavlovitch (die ze begin jaren twintig had) hoorde dat kozakken altijd hun leren laarzen extra glans te geven die inwreven met de bast van berkenbomen. Samen gaf dat een intens, dierlijke en viriele noot die we nu kennen als Russisch leder. Cuir van Lancôme is ook ambigu: het wordt noch als mannelijk, noch als vrouwelijk omschreven. Het is gewoon voor de liefhebber. De neus Caliche Becker, die ook de klassieker Vent Vert van Balmain uit 1945, opnieuw en zeer getrouw interpreteerde, nam het originele Cuir-recept als uitgangspunt.

Wat opvalt: de hoge concentratie aan natuurlijke ingrediënten – met name in de basis – die je het gevoel geven dat je puur leer ruikt. Jammer alleen dat de geur snel van de  markt is verdwenen, en de dop heel snel(bij mij althans) het loodje legde. De reden voor het eerste naar wordt beweerd: de hoge concentratie aan natuurlijke ingrediënten. Die waren te duur. Rare reden. Weet je van tevoren toch? Of was de vraag naar de geur onverwacht hoog? Leuke bijkomstigheid: Cuir wordt voor de geef aangeboden op internet.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Eerste indruk: zoetig, zacht, beetje bloemig, beetje poederig. Kan dit zich wel kan ontwikkelen tot een echte leergeur. Reken maar. Zodra de eerste noten zijn vervlogen, de bloemen zijn uitgebloeid, ruik je leer en nog eens leer. De opening wordt opgelicht door bergamot en mandarijn. Maar door toevoeging van warm en ‘stroef’ saffraan (gaat mooi samen met de mandarijn en het leer) wordt direct duidelijk dat Cuir iets anders van plan is…

De toon is gezet. Dan het hart: bloemig-sensueel door ylang-ylang, meidoorn en jasmijn (dat van zichzelf al een dierlijke noot kan hebben). In de basis voegen deze bloemen zich met poederig iris, berk (afkomstig uit Noord Amerika), een ‘overdosis’ benzoïne (balsemachtige hars van de styraxboom met zijn natuurlijke leernoot) en patchoeli.

Er is zelfs sprake van de toevoeging van castoreum, ofwel bevergeil. Maar of dat ook de echte is… Maakt niet uit, het versterkt de sensuele noot van leer (benzoïne en berk dus). Ook mooi is de toevoeging van meidoorn, de bloem met een sterk houtig karakter. Versterkt ook op de een of andere manier het leergevoel.

RUIK & VERGELIJK

Liefhebbers van leergeuren komen steeds meer aan hun trekken. Niet alleen worden klassiekers opnieuw in roulatie gebracht, ook een nieuwe generatie neuzen raakt gefascineerd door het complexe gevoel dat leer – warm, viriel, barbaars, balsemachtig – weet op te roepen.

Oud leer:

Santa Maria Novella Peau d’Espagne (1901)

Chanel – Les Exclusifs – Cuir de Russie (1924, 1983)

Knize Knize Ten (1924)

L.T. Piver Cuir de Russie (18??, 1939, 2003)

Hermès Eau d’Hermès (1951)

Nieuw leer:

Serge Lutens Cuir Mauresque (1996)

Giorgio Armani – Armani Privé Cuir – Améthyste (2004)

Guerlain – L’Art et la Matière – Cuir Beluga (2005)